بررسی تاثیر طول عضو پیوند در رفتار قاب های فولادی دارای مهاربند واگرا

قاب مهاربندی شده یکی از فرم های متداول اجرای سازه های فولادی در ایران می باشد که دارای سیستم های مهاربندی متفاوتی می باشند. از این میان سیستم مهاربندی واگرا با توجه به شکل پذیری بالا بسیار پر کاربرد می باشد. اما دلیل اصلی استفاده از این سیستم مهاربندی در کشور ما ملاحظات معماری می باشد و تیر پیوند بلند در ایران رایج است. یک نوع سیستم غیر استاندارد در ایران بسیار کاربرد دارد و آن استفاده از تیر پیوند در حالت غیر فعال می باشد. یکی از مهمترین شاخص های طراحی سازه ها ضریب رفتار و در حقیقت تاثیر شکل پذیری در طراحی ارتجاعی سازه می باشد. لذا شناخت چنین معیاری برای سیستم های باربر جانبی بسیار حائز اهمیت می باشد. ضریب رفتار طراحی در سطح تنش های مجاز) برابر 10 ، در ) ubc در آیین نامه 94 ebf مهاربند های واگرا طراحی به روش مقاومت نهائی) برابر 7 و در استاندارد 2800 (طراحی در سطح تن شهای ) ubc97 ebf مجاز) برابر 7 می باشد. لذا بسیاری از طراحان بر این باورند که این 7 برای هر نوع سیستم بسیار حساس به طول تیر ebf پاسخگو است اما در حقیقت اینگونه نیست. شکل پذیری سیستم پیوند و محل قرارگیری آن می باشد و با افزایش طول آن و خارج شدن از محدوده تیر پیوند کوتاه، شکل پذیری آن بسیار کاهش می یابد. با توجه به استفاده فراوان از این نوع سیستم غیر استاندارد، ارائه یک ضریب رفتار مناسب برای چنین لینک هایی نیاز می باشد. در این تحقیق تلاش شده است که با طراحی سازه های مختلف اعم از منظم و نامنظم در پلان و با لینک های بلند و لینک های غیر فعال، شکل پذیری این نوع ebf ارتفاع، با سیستم مهاربندی سیستم ها بررسی شود. در این مطالعه ضریب رفتار برای ساختمان ها با تعداد طبقات مختلف با طول لینک های عرف در کشور پس از تحلیل در حالت غیر خطی محاسبه شده و مقایسه شده اند. در انتهای کار با استفاده از نتایج بدست آمده، پیشنهاداتی برای ضریب رفتار بر حسب طول لینک در حالت فعال و غیر فعال ارائه شده است که بتواند یک تقریب خوبی از شکل پذیری سازه باشد.