بررسی اثر کاربرد ایندول بوتیریک اسید و نفتالین استیک اسید بر ریشه زایی قلمه های برخی ارقام هلو در سیستم مه افشان و پاگرما

این آزمایش بمنظور تعیین بهترین غلظت ایندول بوتیریک اسید و نفتالین استیک اسید و مناسب ترین زمان قلمه گیری بر ریشه زایی قلمه های خشبی و نیمه خشبی (برگدار) چهار رقم هلو و یک رقم شلیل طی سال های 1390-1389 در دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. قلمه های مورد نیاز از باغ شرکت شهدیران تهیه شدند. این تحقیق به صورت 2 آزمایش جداگانه : آزمایش اول شامل قلمه های خشبی برداشت شده در ماه بهمن و کشت در بستر دارای پاگرما، آزمایش دوم شامل قلمه های نیمه خشبی برگدار در سه زمان خرداد، اوایل مرداد و اواخر شهریور تحت شرایط مه افشان انجام شد.آزمایش اول به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در 3 تیمار و3 تکرار که هر تکرار شامل 10 قلمه بود انجام شد تیمارها عبارت بودند از نوع هورمون (ایندول بوتیریک اسید و نفتالین استیک اسید)، غلظت هر 2 نوع هورمون در 4 سطح (صفر ، 1000 ، 2000 و 3000 میلی گرم در لیتر) و رقم در 5 سطح (4 رقم هلوی قرمز مشهد، ردهون، آلبرتا، جی اچ هیل و یک رقم شلیل کیوتا) اجرا شد.آزمایش دوم به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در 4 تیمار و 3 تکرار، مشابه آزمایش اول فقط تیمار زمان قلمه گیری در 3 سطح (خرداد، مرداد و شهریور) افزوده گردید صفات اندازه گیری شده در هر 2 آزمایش شامل درصد ریشه زایی، تعداد ریشه در هر قلمه، میانگین طول ریشه، وزن تر ریشه و وزن خشک ریشه می باشد در آزمایش اول اثر نوع هورمون و غلظت هورمون بر میانگین درصدریشه زایی در سطح احتمال 5% معنی دار شد در آزمایش دوم اثر غلظت هورمون و زمان قلمه گیری بر میانگین درصد ریشه زایی در سطح احتمال 5% معنی دار شد موثرترین هورمون در هر 2 آزمایش ایندول بوتیریک اسید و مناسب ترین غلظت 2000 میلی گرم در لیتر معرفی شد.بهترین زمان قلمه گیری در آزمایش دوم خردادماه و بین ارقام در هر 2 آزمایش از نظر ریشه زایی اختلاف معنی داری مشاهده نشد اما در برخی خصوصیات از قبیل طول ریشه، رقم قرمز مشهد و وزن تر ریشه و وزن خشک ریشه رقم آلبرتا بهتر جوابدادند در کل قلمه های خشبی میانگین درصد ریشه زایی بیشتری (%42/16) از قلمه های نیمه خشبی (%22/15) دارا بودند.