پهنه بندی اکولوژیکی گیلاس در شهرستان سروآباد با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی

تجربه ثابت کرده است که با شناخت شرایط محیطی و برنامه ریزی متناسب با آن می توان بازده تولیدی زمین را بالا برد. پهنه بندی اکولوژیکی_کشاورزی روش و شیوه ای نوین جهت مدیریت و برنامه ریزی بهتر اراضی کاربرد دارد. در این پژوهش پهنه بندی اکولوژیکی گیلاس به جهت اینکه تاکنون مطالعه ای در این زمینه در شهرستان سروآباد صورت نگرفته، از اهمیت بالایی برخوردار است. بیشترین جمعیت شهرستان (حدود 92 درصد) در روستاها بسر می برد و اقتصاد آنها بر پایه کشاورزی است و فعالیت باغداری به دلیل وضعیت خاص منطقه نسبت به زراعت رونق بیشتری دارد. با توجه به اینکه این محصول ارزش اقتصادی بالایی دارد، تعیین مکان های بهینه برای احداث باغ گیلاس به منظور کمک به تولید و اقتصاد جامعه خصوصا جامعه روستایی، از این جهت که درآمد بالایی را می تواند برای آنها داشته باشد، منفعت زیادی را بدنبال دارد. بنابراین پس از بررسی خصوصیات فنولوژیکی و فیزیولوژیکی گیاه، معیارهای اقلیمی و طبیعی (توپوگرافی، خاک، زمین شناسی، پوشش گیاهی، کاربری اراضی، منایع آب، درجه حرارت، بارش، رطوبت و تبخیر) برای تحلیل در نظر گرفته شدند. نقشه های اقلیمی با استفاده از آمار بلند مدت ایستگاههای هواشناسی تهیه شد و سپس از مدل بولین و مدل تحلیلی سلسله مراتبی جهت وزن دهی لایه های 16 نقشه معیار استفاده شد که در نهایت با تلفیق آنها در محیط gis، پهنه هایی با درجه اهمیت متفاوت جهت کاشت گیلاس برای کل اراضی شهرستان سروآباد تعیین گردید. نتایج برآمده از روش بولین در دو پهنه مناسب و نامناسب و مدل تحلیلی سلسله مراتبی 5 پهنه به ترتیب بسیار مناسب، مناسب، متوسط، ضعیف و نامناسب حاکی از آن است که مساحت زیادی از اراضی منطقه برای فعالیت مورد نظر از وضعیت مطلوبی برخوردار است. ضمن اینکه دقت روش تحلیلی سلسله مراتبی از بولین بیشتر است و می توان آن را به عنوان مدلی که با واقعیت تطابق بیشتری دارد معرفی کرد.