بررسی رابطه اختلال های رفتاری با سبک های دلبستگی و پیشرفت تحصیلی در دختران مقطع راهنمایی شهر تهران در سال تحصیلی 87-1386

پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین اختلال های رفتاری با سبک های دلبستگی و پیشرفت تحصیلی دختران مقطع راهنمایی شهر تهران می پردازد . روش نمونه گیری در پژوهش حاضر ، روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای است . به این ترتیب که ابتدا چهار منطقه ( 2 ، 4 ، 8 ، 12 ) انتخاب شد و از هر یک از این مناطق یک مدرسه راهنمایی دخترانه انتخاب شد ، پس از هر مدرسه سه کلاس و به طور تصادفی از هر کلاس 10 دانش آموز برای گروه نمونه مورد مطالعه برگزیده شد . که جمعاً 120 دانش آموز ، نمونه پژوهش را تشکیل دادند . طرح پژوهش از نوع همبستگی بر اساس رگرسیون استفاده گردید .به منظور جمع آوری اطلاعات از فرم ویژه معلم ( پرسشنامه علائم مرضی کودکان 4 – csi ) و سبک های دلبستگی ویژه دانش آموزان ( پرسشنامه سبک های دلبستگی raas ) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل آماری ، نتایج پژوهش از آزمون همبستگی و تحلیل رگرسیون چند متغیری استفاده شد یافته های پژوهش نشان داد که سبک های دلبستگی و اختلال های رفتاری در سطح اطمینان 95 درصد ( 05/0 > p ) رابطه دارند . اختلال های رفتاری و پیشرفت تحصیلی در سطح اطمینان 99 درصد ( 01/0 > p ) رابطه ندارند . سبک های دلبستگی و پیشرفت تحصیلی در سطح اطمینان 95 درصد ( 05/0 p ) رابطه ندارند . سبک دلبستگی دوسوگرا و اختلال اجباری و نافرمانی در سطح اطمینان 95 درصد ( 05/0 > p ) رابطه دارند . سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی با اختلال اوتیستیک و اختلال هرس هراس مشخص در سطح اطمینان 99 درصد ( 01/0 > p ) رابطه دارند .َ