شناخت اثرات پدیده گذار جمعیتی بر نوسانات جمعیت فعال ایران 1385 تا 1389

چکیده هدف از این تحقیق بررسی تأثیرات گذار جمعیتی بر نوسانات جمعیت فعال است. در این پژوهش از روش مطالعه اسنادی استفاده شده و آمارهای موجود مورد تحلیل ثانوی قرار گرفته است. گذار جمعیتی به مرحله ای اطلاق می شود که از سطح بالای مرگ و میر و باروری به سطح پایین در هر دو آن ها می رسد. در اثر پدیده گذار جمعیتی ساختار سنی جمعیت دچار تغییراتی می شود ، بدین ترتیب که از حالتی کاملاً جوان به حالتی کاملاً سالخورده تغییر می کند. این روند دگرگونی های عمده ای در شاخص های جمعیتی پدید آورده و به ضرورت آن می بایستی در جنبه های مختلف برنامه ریزی ها تجدید نظرهایی صورت گیرد. یکی از اثرات گذار جمعیتی بر روی تعداد و نسبت جمعیت فعال است . فرضیه تحقیق این است که ساختار سنی کشور روی نوسانات جمعیت فعال تأثیر گذار است. بر اساس داده های موجود شاخص جوانی جمعیت از 17/42 درصد در سال 1335 به 45/45 درصد در سال 1365 رسیده است و در سال 1375 برای اولین بار به زیر 40 درصد رسید(51/39)، درسال 1385 به رقم 1/25درصد رسیده است. نسب وابستگی از 71/85 درصد در سال 1335 به 22/94 درصد در سال 1365رسیده است و در سال های 1375 و 1385 نیز به 09/78 و 4/43 درصد رسیده است. نرخ مشارکت سال های 1385 تا 1389 نیز به ترتیب 4/40 ، 8/36، 0/38، 9/38 و 3/38 درصد می باشد. طبق بررسی های انجام شده هرچند رابطه معنی داری بین جمعیت فعال اقتصادی با نسبت بستگی وجود ندارد ولی رابطه ای معنی داری بین جمعیت فعال و نرخ بیکاری وجود دارد. کلید واژه: گذار جمعیتی ، انتقال سنی ، پنجره جمعیتی ، جوانی جمعیت، نسبت وابستگی و جمعیت فعال اقتصادی?