شبیه سازی و بررسی آزمایشگاهی روشهای پایدارسازی سازههای فروشویی توده ای

توده فروشویی به حجم زیادی از ماده معدنی اتلاق می گردد که روی یک سطح شیبدار ناتراوا قرارگرفته و با استفاده از حلال مناسب شستشو می شود. سازه فروشویی، واحد نخست فرآیند هیدرومتالورژی می باشد. یکی از مخاطرات این سازه ها، احتمال لغزش و ناپایداری آنها است که تبعات مالی، زمانی و زیست محیطی فراوانی دارد. تحقیقات در زمینه پایداری سازه های فروشویی محدود و پراکنده است. در این مجموعه پایداری سازه های فروشویی با استفاده از مدلسازی آزمایشگاهی و تحلیلی مورد بررسی قرار گرفته است. برای مدلسازی آزمایشگاهی یک دستگاه میز شیبدار ساخته شد. ابتدا چهار ترکیب زیرلایه مورد استفاده در ساخت سازه های فروشویی به منظور بررسی تاثیر نوع زیرلایه و ژئوممبران در پایداری مدلسازی شده است. با انتخاب زیرلایه رس متراکم با ژئوممبران صاف، دیگر روش های پایدارسازی مدلسازی شدند. این روش ها شامل تاثیر بلوک غیرفعال در سازه با مدلسازی خاکریز جلوی سازه می باشد. سپس دو روش جدید برای پایداری سازه های فروشویی ارائه گردید. این روش ها شامل ساخت سازه به صورت پله ای و ساخت سازه روی بستر با شیب متغییر می باشد که با استفاده از میز شیبدار مدلسازی شدند. با استفاده از روش تحلیلی gle (مرگنسترن و پرایس) تمامی مدل های آزمایشگاهی به صورت تحلیلی بررسی شدند. نتایج مدلسازی های آزمایشگاهی نشان دهنده افزایش پایدار 7 تا 11 درجه ای در استفاده از ژئوممبران زبر است. همچنین خاکریز جلوی سازه باعث افزایش پایداری 5 تا 5/18 درجه ای، ساخت سازه به صورت پله ای افزایش 2 درجه ای و بستر با دو شیب متفاوت افزایش 5 تا 8 درجه ای در سازه های فروشویی را نشان می-دهد. در مدلسازی تحلیلی خطای حاصل زیر 8% است که نشان می دهد می توان از این روش ها برای تحلیل پایداری سازه های فروشویی استفاده نمود. در آخر لغزش اتفاق افتاده در سازه میدوک بررسی و روش مناسب برای پایدارسازی آن ارائه شده است.