بررسی ساختار و تغییر تکنولوژی تولید چغندرقند در ایران

با توجه به شناخت امکانات و تنگناهای موجود در بخش کشاورزی، تغییر تکنولوژی بهترین و عملی ترین روش به منظور افزایش تولید می باشد. با تغییر تکنولوژی ساختار تولید محصولات کشاورزی نیز تغییر کرده و به تبع آن کشش های تولید، جانشینی و اقتصاد مقیاس نیز دستخوش تغییر می شود. با وجود سابق? طولانی کشور در تولید چغندرقند، به جهت نارسایی های مختلف و بهره وری پایین نهاده ها، مقدار قابل توجهی از قند و شکر مورد نیاز کشور از طریق واردات تامین می شود. هدف اصلی از تحقیق حاضر تحلیل ساختار و تغییر تکنولوژی در تولید محصول چغندرقند ایران می باشد. بدین منظور، از داده های سری زمانی مربوط به هزین? تولید محصولات زراعی وزارت جهاد کشاورزی برای دور? 88-1368 استفاده گردید. با انتخاب و برازش فرم های تابعی انعطاف پذیر، در نهایت تابع هزین? ترانسلوگ به عنوان تابع برتر انتخاب شد. این تابع به همراه معادلات سهم هزینه به روش رگرسیون های به ظاهر نامرتبط تکراری برآورد گردید. نتایج نشان می دهد که کودشیمیایی نهاده ای جانشین برای نیروی کار و ماشین آلات بوده ولی مکمل نهاده زمین است. کشش های آلن بیانگر ان است که ماشین آلات نهاده ای جانشین برای کودشیمیایی و زمین بوده ولی مکمل نهاده نیروی کار است. همچنین رابط? مکملی بین زمین و نیروی کار برقرار است. افزون بر این تولید چغندرقند در ایران دارای بازده صعودی نسبت به مقیاس است. برابر یافته های تحقیق نرخ تغییر تکنولوژی در طی دور? مورد مطالعه 65/1- درصد بوده است، یعنی با گذشت زمان نرخ تغییر هزین? واحدهای تولیدی کاهش یافته است. علاوه بر این تغییر تکنولوژی در جهت استفاد? بیشتر از ماشین-آلات بوده است.