بررسی پخش آلودگی ناشی از پساب کارخانجات آب شیرین کن در دریا

با توجه به کمبود منابع آب، احداث آب شیرین کنها در مناطق ساحلی گزینه مناسبی جهت تامین آب در این نواحی می باشد. آب شیرین کنها در کنار تاثیرات مثبتی که در جهت تامین آب بر زندگی افراد دارند، باعث آسیب به محیط زیست هم می شوند. یکی از مهمترین جنبه های آثار زیست محیطی آب شیرین کن ها در ارتباط با محیط دریا، مربوط به پساب تغلیظ شده ای می باشد که به محیط دریا تخلیه می شود. مهمترین ویژگی این پساب شوری بالای آن می باشد. این شوری بالا باعث اثرات نامطلوب زیست محیطی بر محیط دریا و آبزیان می شود. با توجه به تعداد اندک مطالعات صورت گرفته در ارتباط با بررسی پسابهای سنگین، تنوع پارامترهای تاثیر گذار بر پخش شوری و پیچیدگی فرایندهای مربوط به پخش شوری در محیطهای آبی که در چند مرحله مجزا صورت می گیرد، به نظر می رسد انجام تحقیقات در ارتباط با بررسی پخش شوری ناشی از پساب کارخانجات آب شیرین کن ضروری باشد. در مطالعات حاضر ابتدا فهرستی از عوامل تاثیر گذار بر پدیده پخش شوری تهیه شده است و سپس برای بررسی تاثیر این عوامل بر پخش شوری با استفاده از نرم افزار mike 3 آنالیز حساسیت پدیده پخش شوری صورت گرفته است و میزان تغییرات شوری در اثر تغییر هریک از این عوامل ارائه شده است. در نهایت نیز به شبیه سازی مقادیر مختلف شوری ناشی از پساب آب شیرین کن بندرعباس، پرداخته شده است و پس از تهیه مدل و کالیبره کردن آن سناریوهای مختلفی در شرایط قرار گیری خروجی در عمق های مختلف تعریف و شبیه سازی شده اند. بر اساس نتایج شبیه سازی و تغییرات بدست آمده برای مقادیر شوری در اثر تغییر در هریک از پارامترهای تاثیرگذار، تغییر در تعداد خروجیها و استفاده از دیفیوزر و همچنین افزایش عمق آب با 10درصد کاهش مقادیر شوری جزء تاثیرگذارترین پارامترها در جهت کاهش مقادیر شوری بودند و افزایش سرعت خروجی پساب و سرعت محیطی با 7/0 درصد کاهش مقادیر شوری جزء عواملی بودند که تاثیرگذاری کمتری در جهت کاهش مقادیر شوری داشتند. همچنین بر اساس نتایج مربوط به مطالعه موردی بندرعباس، در صورت استفاده از دیفیوزر عمق مناسب 3 متر و در صورت عدم استفاده از دیفیوز عمق 7 متر در جهت تامین استانداردهای زیست محیطی پیشنهاد شده است.