اثر اسید سالیسیلیک بر مقاومت به شوری دانهال های زیتون در سیستم کشت هیدروپونیک

جمعیت دنیا تا سال 2025 به حدود 9 میلیارد نفر خواهد رسید. از سویی 97% این افزایش جمعیت در کشور های در حال توسعه می باشدکه غذایی دو برابر مقدار تولید در زمان حاضر را می طلبد.مطالعات حاکی از آن است که حدود 71% از کاهش عملکرد محصولات کشاورزی در نتیجه تنش های غیر زنده می باشد شوری آب و خاک از مشکلات در حال افزایش جهان است که سطح وسیعی از اراضی کشورمان را نیز در بر می گیرد. تنش شوری از طریق کاهش پتانسیل آب در محیط رشد ریشه، سمیت یونی و اختلال در تعادل عناصر غذایی، تنش اسمزی و تنش اکسیداتیو موجب خسارت به محصولات کشاورزی مخصوصاً در مناطق خشک و نیمه خشک می شود. پژمردگی ورتیسیلیومی از مهم ترین بیماری های زیتون در جهان است، که با وجود تحقیقات 100 سال پیش تا کنون بر روی بیماری هنوز راهی برای کنترلی آن یافت نشده است. استفاده از اسید سالیسیلیک (sa) به منظور فعال کردن سیستم دفاعی گیاه در برابر تنش در گیاهان مختلف منجر به افزایش مقاومت گیاهان شده است، لذا می تواند راهکاری جهت مقابله با این مشکل باشد. به منظور ارزیابی سیستم مقاومت القایی و اکتسابی رقم حساس مانزانیلا زیتون در کشت هیدروپونیک آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و در سه مشاهده در زمستان سال 1389 در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام اجراء گردید. تیمارهای آزمایشی شامل کاربرد سه سطح (صفر، 25/0 و4/0 میلی مولار) اسید سالیسیلیک و دو سطح شوری (صفر و 150 میلی مولار) کلرید سدیم و دو سطح قارچ verticillium dahliae (صفر و 106×2 اسپور) بود. نتایج نشان داد که sa تأثیر مثبت و معنی داری بر میزان پرولین، میزان کلروفیلa وb، کلروفیل کل و محتوی نسبی آب داشت. همچنین sa باعث کاهش خسارت به غشا تحت تنش شوری شد. به نحوی که میزان نشت یونی و مالون دی آلدهید کاهش معناداری را نشان دادند. به طور کلی، نتایج این تحقیق نشان داد که تحت تنش شوری می توان از sa در جهت کاهش عوارض تنش درگیاه زیتون استفاده نمود.