بررسی رابطه خود بخششی و عواطف مثبت و منفی با تعلل ورزی تحصیلی دانش آموزان سال سوم متوسطه شهر اردبیل در سال تحصیلی 91-90

چکیده: این پژوهش با هدف تعیین رابطه خود بخششی و عواطف مثبت و منفی با تعلل ورزی تحصیلی انجام شد. برای این منظور 354 دانش آموز به شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از میان کلیه دانش آموزان سال سوم متوسطه شهر اردبیل (4029 نفر)، انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های مقیاس ارزیابی تعلل ورزی تحصیلی (tps)، مقیاس ارزیابی عاطفه مثبت و منفی (panas) و مقیاس ارزیابی گرایش به بخشش (hfs) استفاده شد. داده های بدست آمده با استفاده از روش همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون همزمان در نرم افزار spss و تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار amos مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج بدست آمده نشان داد که متغیرهای پیش بین خود بخششی و عواطف مثبت و منفی قادرند تغییرات تعلل ورزی را پیش بینی کنند. علاوه بر این نتایج حاکی از آن بود که بین خود بخششی و عواطف مثبت و منفی با تعلل ورزی تحصیلی رابطه معنادار وجود دارد. تحلیل با نرم افزار amos نشان داد که عاطفه منفی به عنوان متغیر میانجی رابطه میان خود بخششی و تعلل ورزی تحصیلی را تعدیل می کند.