مقایسه مهارت های اجتماعی، رضایت از زندگی و جایگاه مهار در دانش آموزان دارای نقص شنوایی، نقص بینایی و عادی شهر اهواز

هدف این پژوهش مقایسه مهارت های اجتماعی، رضایت از زندگی و جایگاه مهار در دانش آموزان دارای دارای نقص شنوایی، نقص بینایی و عادی در مقطع راهنمایی و دبیرستان شهر اهواز بود. نمونه پژوهش حاضر 129 نفر، شامل 50 دانش آموز دارای نقص شنوایی، 28 دانش آموز دارای نقص بینایی و 51 دانش آموز عادی بود که با پر کردن پرسشنامه های مهارت های اجتماعی، رضایت از زندگی و جایگاه مهار در این پژوهش شرکت کردند. طرح تحقیق علی-مقایسه ای بود و جهت آزمون فرضیه ها از تحلیل واریانس چند متغیری استفاده شد. یافته ها بیانگر این بود که بین سه گروه تفاوت معنی داری وجود دارد (001/0? p، 36/4=f) . بین سه گروه در متغیرهای مهارت های اجتماعی و جایگاه مهار تفاوت معنی داری وجود داشت و در نتیجه افراد عادی نسبت به افراد دارای نقص شنوایی و نقص بینایی مهارت های اجتماعی بالاتری داشته و از جایگاه مهار درونی تری برخوردار بودند، در پیگیری نتایج این یافته به دست آمد که تفاوت مهارت های اجتماعی در مقایسه دانش آموزان دارای نقص شنوایی و بینایی معنی دار و به نفع گروه دارای نقص بینایی بود، در مورد جایگاه مهار نیز پیگیری نشان دهنده تفاوت معنی دار جایگاه مهار بیرونی در مقایسه گروه عادی و گروه دارای نقص شنوایی و به نفع گروه دارای نقص شنوایی بود . اما در متغیر رضایت از زندگی تفاوت معنی داری بین سه گروه مشاهده نشد.