طراحی خیابان شهری با توجه به ادراک مردم از محیط به منظور افزایش فعالیت پیاده نمونه موردی :خیابان قصرالدشت) محدوده رحمت آباد ( شهر شیراز

مرور ادبیات دو قرن اخیر در باب طراحی فضای شهری حاکی از بی توجهی به نقش اجتماعی و معماری خیابان و توجه صرف به حرکت سواره است. غفلت از ساماندهی و برنامه ریزی برای حرکت پیاده یکی از نقایص شهرسازی معاصر محسوب می شود که موجب از دست دادن کیفیت فضاهای شهری امروزه شده است. عدم توجه به ادراک افراد از محیط اطراف آنها در طراحی فضاهای شهری پیاده بسیار محسوس و تامل برانگیز است. پیاده روی بیشترین میزان نزدیکی به محیط را دارد و بالطبع اجازه می دهد فرایند تفسیر و به خاطر آوردن، منسجم تر باشد. از این رو در طراحی فضاهای شهری پیاده، ادراک افراد از محیط و ذهنیت افراد نسبت به فضاهای شهری به عنوان عوامل مهمی در انتخاب فضاهای شهری به عنوان بستر فعالیت پیاده توسط افراد، بایستی مد نظر قرار گرفته شود. در پژوهش حاضر که با هدف نهایی افزایش حضور پیاده مردم در فضای شهری خیابان رحمت آباد شیراز صورت گرفته، با مرور مطالعات مختلف موجود و مرتبط، اقدام به تشخیص و تدوین عوامل موثر بر ارتقای فعالیت پیاده در خیابان رحمت آباد شیراز با تاکید بر ادراک عابرین گردید. این بررسی با روش توصیفی- تحلیلی انجام و داده های مربوط از طریق مطالعات کتابخانه ای و میدانی گردآوری شد که در مورد اخیر از ابزار برداشت عینی و تکمیل پرسشنامه به منظور سنجش ادراک افراد پیاده استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد: ویژگی های کالبدی خیابان شامل شبکه معابر،کاربری ها، عوامل ساختمانی و... و ویژگی های اجتماعی شامل مردم و فعالیت-های آنها در خیابان و واکنش های فردی نسبت به آنها شامل احساس راحتی، امنیت، ایمنی و... سه دسته عمده از عواملی هستند که توجه به آنها در اصلاح عرصه عمومی و فضای شهری اتومبیل محور این خیابان گامی مهم در جهت افزایش فعالیت پیاده در آن خواهد بود. در نهایت به ارایه الگوهای طراحی خیابان رحمت آباد و طراحی سه گره اصلی این خیابان با توجه به دستاوردهای پژوهش پرداخته شد.