بررسی اثر توزیع دانه بندی بر خواص مهندسی پلاسترهای گچ

توزیع اندازهء ذرات یک ماده بیانگر درصدی از جرم کل ماده است که بر اساس آن متوسط اندازهء ذرات و محدودهء اندازهء آن ها تعیین می شود و یکی از اصلی ترین خصوصیات فیزیکی ماده را تعیین می سازد. توزیع اندازهء ذرات بر روی چگالی، تراکم، و فرآیند هیدراسیون پودرها اثر گذاشته و از این رو باعث تغییر در ویژگی هایی از قبیل آب دوستی، سیالیت، مقاومت، ساختارهای میکروسکوپی و دیگر خواص مهندسی می شود. از گذشته تا به امروز تلاش های فراوانی برای ارتباط بین توزیع اندازهء ذرات در موادی که دارای خاصیت سیمانی و سخت شدن هستند، صورت گرفته است. گچ از جمله موادی است که دارای خاصیت سخت شدن می باشد و توزیع اندازهء ذرات بر روی خواص مهندسی آن تاثیر بسزایی دارد. مسلما در پلاسترهای مختلف، توزیع اندازهء ذرات، متفاوت می باشد و این تفاوت، تغییر در خواص پلاسترها را منجر می شود. با توجه به این که بیش از 80 درصد از حجم گچ ساختمانی تولیدی در کشور در استان سمنان تولید می شود] 3 [. لذا در این تحقیق، اثر توزیع دانه بندی بر زمان گیرش، مقاومت فشاری و نیاز به آب محصولات 12 واحد تولیدی مورد ارزیابی قرار گرفته که اکثر آن ها از کارخانجات فرآوری گچ در استان تهیه شده اند و سعی شده است که ارتباط منطقی میان دانه بندی پلاسترها و تاثیر آن بر زمان گیرش، مقاومت فشاری و نیاز به آب برای رسیدن به خواص مهندسی مطلوب و مطابق با استاندارد ایجاد گردد. همچنین، ارتعاشات خمشی، کششی و انتقالات الکترونی یون سولفات موجود در گچ به وسیله آنالیز طیفی مادون قرمز مورد بررسی قرار گرفته است و درصد ترکیبات اکسیدی موجود در پلاسترها به وسیله روش فلورسانس اشعه ایکس تعیین شده است.