استقرار سامانه مدیریت دانش بعنوان عاملی در افزایش اثربخشی کارکنان شهرداریهای استان (مطالعه موردی: شهرداری چابهار)

دانش همیشه برای افراد ارزشمند است و فرهنگ های قوی و متمدن در جوامعی بوجود می آیند که افراد در این جوامع به علم آموزی و دانش بها داده اند. مدیریت دانش و حیطه های مربوط به آن بر این واقعیت تاکید دارند که در فضای اقتصاد نوین جهانی دستیابی به مزیت رقابتی پایدار در گرو ظرفیت توانایی سازمان در توسعه استفاده صحیح از منابع مبتنی بر دانش سازمان است. مدیریت دانش عبارت است از یک راهبرد بهینه سازی کسب و کار به طریق نظاممند و تعهدی که اطلاعات ضروری برای کسب و کار را به نحوی انتخاب پالایش و سازماندهی و جمع بندی می کند. پس از اینکه متدلوژی سازمان مدیریت منابع انسانی و سیستم ها و روش های انجام امور سازمانی در چهارچوب مدیریت دانش قرار گرفتند آنگاه می توانیم بگوییم مدیریت سازمان بر مبنای دانش است و یا دانش محور است. همچنین می توان گفت اهمیت مدیریت دانش در سیاستگذاری و خدمات رسانی به مردم به حدی است که در برخی از بخش های دولتی مدیریت دانش در دستور کار دولت قرار گرفته است. این تحقیق با هدف بررسی مدیریت دانش بر اثربخشی کارکنان در شهرداریها به خصوص در شهرداری چابهار انجام پذیرفت که با طرح سه سوال در خصوص تاثیر منابع انسانی ساختار سازمانی و سطح تکنولوژی مورد بررسی قرار گرفت روش اجرای تحقیق توصیفی پیمایشی بوده که در راستای جمع آوری داده ها از روشهای کتابخانه ای و میدانی (توزیع پرسشنامه استفاده شد) نتایج کلی حاصل از تجزیه و تحلیل که از دیدگاه کارکنان و مدیران سازمان با استفاده از آزمون همبستگی اسپیرمن تمام روابط در سطح خطای 5% معنادار بوده و منابع انسانی بیشترین و ساختار سازمانی کمترین تاثیر را بر متغیر وابسته مدیریت دانش داشته است هم چنین با استفاده از آزمون فریدمن وضعیت مطلوب متغیرها در سازمان از دیدگاه مدیران و کارکنان به صورت زیر است. ساختار سازمانی، سطح تکنولوژی ، منابع انسانی