بررسی برهم کنش داروی تتراکلرواتیلن دی آمین پلاتین(iv) با dna

کمپلکس های پلاتین 4 می توانند به عنوان داروهای ضدسرطانی عمل کنند. این کمپلکس های شش کوئوردینه در فعالیت ضد سرطانی خود رشد چمشگیری داشته و بر روی عملکرد بعضی از انواع تومورها مانند: بیضه، تخمدان و سرطان کولون تأثیر گذارند. مطالعات اخیر نشان می دهد که کمپلکس های پلاتین 4 می توانند (deoxyguanosine 5- monophosphat) dgmp را اکسید کنند. گوانین می تواند آسانتر از سه باز دیگر dna اکسید شود. زیرا دارای کمترین پتانسیل اکسایشی- کاهشی (1.29v) و کمترین پتانسیل یونیزاسیون (7.75ev) است. مطالعات تجربی انجام شده بر روی مکانسیم واکنش [ptivcl4(dach)] و 5-dgmp ما را بر آن داشت که به مطالعه نظری مکانیسم واکنش [ptivcl4(en)]و 5-dgmpبپردازیم. این مکانیسم شامل پیوند پلاتین4به نیتروژن موقعیت 7 ترکیب 5-dgmp است که محصول [ptivcl3(en)dgmp] را تولید می کند. در مرحله های بعد، با حمله نوکلئوفیلی آنیون اکسیژن گروه فسفات به c8 ترکیـب 5-dgmp و ایجـاد حلقه ی (5-o-c8)g و انتقال دو الکترون به پلاتین 4، حد واسط حلقوی فسفو دی استر (8-hydroxyguanosin 5, 8 cyclic phosphodiester) تولید می شود. محاسبات ما نشان می دهد که در طی یک انتقال الکترونی از dgmp کوئوردینه شده به پلاتین (iv) و با افزایش همزمان طول پیوند pt-cl (واقع در موقعیت ترانس (dgmpو pt-n7 ساختار[ptcl3(en)dgmp] کاهش می یابد. ما به طور نظری بررسی کرده ایم که چگونه پلاتین (iv) به پلاتین (ii) احیا می شود.