ساخت غشاء مجهز به نانو لوله کربنی و بررسی اثر انتخاب پذیری آن برای تشخیص یون های فلزات سنگین

نانو لوله کربنی به دلیل داشتن مزایایی چون استحکام و مقاومت حرارتی بالا، پایداری شیمیایی و فیزیکی زیاد و سطح به حجم بالا بعنوان ماده افزودنی انتخاب شد. پلی اتر سولفون بعنوان ماتریس پلیمری n-متیل-2-پیرولیدون(nmp) به دلیل داشتن ویژگی های منحصر به فرد تشکیل سوسپانسیون پایدار با نانو لوله های کربنی عاملدار شده، استفاده شد. جهت بررسی خواص عملیاتی و ساختاری غشاهای نانو کامپوزیتی ساخته شده، آزمایش های اندازه- گیری میزان عبور دهی گاز نیتروژن، فلاکس عبوری آب خالص، میزان حذف نمک سولفات مس، ftir، contact angle،sem و afmانجام شد. نتایج نشان داد که با افزودن نانولوله کربنی عاملدار شده به بستر غشاء پلیمری، سطح غشا آب دوست شده، ساختار، مورفولوژی و نفوذپذیری غشاهای ساخته شده به شدت به میزان نانولوله کربنی اضافه شده بستگی دارد. بطوری که با افزایش نانولوله کربنی تا5/0 درصد وزنی فلاکس آب خالص افزایش یافته و سپس به طور منظم کاهش می یابد. نتایج پس زنی یون فلزی نشان می دهد که در ابتدا با اضافه کردن نانو لوله کربنی به میزان نیم درصد زنی، پس زنی کاهش می یابد و سپس 2 درصد وزنی نانولوله کربنی، پس زنی به طور چشم گیری افزایش یافته است. علاوه بر این میزان حذف یون فلزی توسط غشای پلی اتر سولفون خالص 95درصد بدست آمد.