کاربرد رگرسیون منطقی در تعیین اثرات متقابل پلی مورفیسم های ژنتیکی موثر در ابتلا به آلزایمر دیررس

اثرات متقابل پلی مورفیسم های ژنتیکی از عوامل مهم ابتلا به بیماری های پیچیده نظیر آلزایمر است. در مطالعات وابستگی ژنتیکی تعیین ترکیبی از پلی مورفیسم ها و اندازه گیری میزان اهمیت آن ها در افزایش خطر بروز چنین بیماری هایی مدنظر است. هدف این تحقیق استفاده از رویکرد خصیصه گزینی رگرسیون منطقی در شناسایی اثرات متقابل پلی مورفیسم های ژنتیکی موثر در ابتلا به آلزایمر بوده است. در یک بررسی مقطعی، 101 سالمند مبتلا به آلزایمر و 109 سالمند بالای 65 سال غیرمبتلا به آلزایمر وارد مطالعه شدند. سنجش ژن های موثر در ابتلا به آلزایمر، در دو گروه به کمک روش های تشخیصی مولکولی انجام شد و از تکنیک pcr-rflp برای ارزیابی پلی مورفیسم های موردنظر در ژن های apoe، abca1، calhm1، ccr2، gsk3?، tau، tnf-?،saitohin و vdr استفاده و سپس از رویکرد خصیصه گزینی رگرسیون منطقی برای یافتن اثرات متقابل بین این پلی مورفیسم ها و اندازه گیری میزان اهمیت هر یک از آن ها استفاده شد. از الگوریتم جستجوی تبرید تدریجی برای یافتن ترکیبات منطقی مهم در کل فضای جستجو استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار r نسخه 2.13.2 انجام شد. از میان همه اثرات تکی و متقابل مشخص شده توسط رویکرد خصیصه گزینی رگرسیون منطقی، اثر انفرادی پلیمورفیسم تک نوکلئوتیدی واقع در ژن saitohin، اثر متقابل دو تایی بین پلی مورفیسم های ژن های saitohin و apoe و اثر متقابل سه تایی بین پلی مورفیسم های ژن های saitohin، vdr و apoe بر خطر بروز آلزایمر موثر به دست آمد. رویکرد خصیصه گزینی رگرسیون منطقی برای کشف اثرات متقابل مطالعات وابستگی ژنتیکی با تعداد متغیر زیاد رویکرد مناسبی بوده و پیشنهاد می شود.