بررسی رابطه سرمایه اجتماعی و بهره وری در سازمان های دانش بنیان

اهمیت روز افزون بهره وری را می توان در این گفته پیتر دراکر بیشتر لمس نمود که : " انفجار بهره وری ، مهم ترین پیشامد اجتماعی یکصد سال گذشته و موضوعی است که در تاریخ همانند نداشته است . " سالهاست که مسئله بهره وری دغدغه اصلی مدیران و گردانندگان صنایع مختلف می باشد و همه به دنبال بحث و بررسی عوامل ریشه ای اثرگذار بر بهره وری می باشند . در این شرایط ، بهره وری بالاتر و استفاده کارآمد از امکانات و منابع موجود ، به یک ضرورت برای اقتصاد ایران تبدیل شده است . در این میان منابع انسانی در نقش مهمترین منبع حیاتی در جهت تحقق موفقیت و سوددهی پایدار برای سازمان ها ، بیشتر از سایر منابع مورد توجه است . حلقه اتصال منابع انسانی و دیگر منابع سازمانی ، که عامل اصلی اثربخشی و افزایش بهره وری سرمایه های سازمانی خواهد بود ، شبکه های روابط جمـعی و گروهـی انسجـام بخش میان انسـان ها و سازمان هاست که می توان آن را در مفهوم " سرمایه اجتماعی سازمانی " خلاصه نمود . آنچه در این پژوهش مورد سنجش و بررسی قرار گرفت رابطه سرمایه اجتماعی سازمانی و بهره وری با تأکید بیشتر بر بهره وری نیروی انسانی بوده است . این پژوهش از نظر هدف یک تحقیق کاربردی – توسعه ای و از نظر ماهیت توصیفی - پیمایشی می باشد . ابتدا میزان بهره وری دو واحد مجزا از یک سازمان که از شرایط یکسانی برخوردار بوده اند سنجیده شد و در مرحله بعد سرمایه اجتماعی در دو زیر مجموعه اجتماعی و فرهنگی و بر اساس 9 شاخص اعتماد ، مشارکت ، مسئولیت اجتماعی ، هنجار ، فضا ، روابط متقابل ، اخلاق ، مقررات رفتاری و ارزش ها در دو گروه مذکور مورد سنجش قرار گرفت ، نتایج بدست آمده بیانگر وجود رابطه میان سرمایه اجتماعی و بهره وری بود همچنین این رابطه از طریق تکنیک آماری اسپیرمن نیز اثبات شد . در نهایت با تشکیل گروه کانونی و جمع آوری نظر کارشناسان در مورد نتایج تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده ، راهکارها و پیشنهادات لازم جهت افزایش سرمایه اجتماعی و به دنبال آن بهبود بهره وری در سازمان مطرح گردید . کلمات کلیدی : سرمایه اجتماعی – سرمایه اجتماعی سازمانی – بهره وری – سازمان دانش بنیان