بهسازی ساختمان فولادی منظم کوتاه تا متوسط با مهاربندی شورون به کمک میراگر اصطکاکی

استفاده از مستهلک کنندههای انرژی در قالب میراگرهای الحاقی یکی از با صرفهترین و سریعترین روشهای بهسازی است. یکی از انواع میراگرهای متداول میراگر اصطکاکی میباشد که با توجه به نحوهی کار و رفتار دینامیکی میتواند در گستره وسیعی به کار گرفته شود. در این پایاننامه به بررسی اثرات استفاده از میراگر اصطکاکی نصب شده در محل اتصال مهاربند شورون با تیر طبقه پرداخته میشود. بنابراین چهار قاب با طبقات متفاوت طراحی شد تا علاوه بر مطالعه رفتار قاب بهسازی شده بتوان کارایی میراگر را با افزایش ارتفاع نیز بررسی کرد. مهمترین قسمت طراحی میراگرهای اصطکاکی تعیین بار بهینه لغزش است. لذا قابهای مجهز به میراگر در بازهای از بارهای لغزش آنالیزدینامیکی غیرخطی شدند و بار متناظر با کمترین پاسخ perform 3 d متفاوت به کمک نرم افزارسازه به عنوان بار بهینه لغزش میراگر انتخاب شد. پس از طراحی میراگر، هریک از قابها به میراگر مجهز شده و در دو حالت با و بدون میراگر آنالیز تاریخچه زمانی شدند. مقایسه پاسخ های دو قاب شامل تغییر مکانهای نسبی و مطلق، برش طبقات، انرژی ورودی، سهم اعضا از اتلاف انرژی، نیروی محوری ستونها، مفاصل، سطوح عملکرد و نسبت میرایی میشود. نتایج حاکی از این است که استفاده از میراگر توانست از فروریزش قاب پیش از اتمام رکورد جلوگیری کرده و بین 22 تا 80 درصد ازجابجایی طبقه بام بکاهد.همچنین با تغییر در جابجایی نسبی از بروز دریفتهای بزرگ وتخریب جلوگیری کندو همچنین سهم قاب از برش وارده را بکاهد. در بیشتر موارد کل انرژی جذب شده کاهش یافته است ودر مجموع سهم قاب اولیه از انرژی ورودی و اتلافی نسبت به قاب خمشی تنها کاسته شده است. به دلیل انتقال رفتار غیرخطی از اعضای سازهای به میراگرها تعداد مفاصل تانزدیک صفر کاهش داشته است. در بیشتر موارد قاب مجهز با حاشیه ایمنی بالا سطوح بالایعملکردی را برآورده است وبه طور کلی در قابهای کوتاهتر به نسبت رفتارو اثر بهتری داشته است.