اثرات مهارت های ارتباطی و ارتباطات بین فردی بر اثربخشی سازمانی مدیران ورزشی ایران و ارائه الگو

شناخت و آگاهی از مهارت های ارتباطی و ارتباطات بین فردی مدیران ورزشی و تبیین روابط بین آنها که هدف عمده این تحقیق است. تحقیق حاضر از نوع توصیفی می باشد که به روش پیمایشی انجام گردید. جامعه آماری این پژوهش را مدیران شاغل در سازمان تربیت بدنی( سابق) شامل معاونین، مدیران ستادی سازمان، مدیر کل استان ها و معاونین، مدیران کمیته ملی المپیک و فدراسیون های ورزشی جمهوری اسلامی ایران بودند که تعداد آنها در مجموع 669 نفر برآورد شد. 245 نفر به عنوان نمونه ی آماری تحقیق به صورت تصادفی طبقه ای از روش کوکران با اشتباه مجاز (05/0) استفاده شد. ابزار اندازه گیری پژوهش شامل پرسشنامه های مهارت های ارتباطی بارتون جی با پایایی (81/0)، ارتباطات بین فردی گراهام با پایایی(86/0) و اثربخشی سازمانی هسو با پایایی (90/0) بود. روش های آماری شامل تجزیه و تحلیل اطلاعات در دو سطح توصیفی و استنباطی بود. بر اساس نتایج حاصله ارتباط معنی داری بین مهارت های ارتباطی و ارتباطات بین فردی با بالادستان و زیردستان وجود دارد. اختلاف معنی داری بین ارتباطات بین فردی با بالادستان و زیردستان در بخش ایده آل و ارتباطات با بالادستان در بخش واقعی وجود دارد. اختلاف معنی داری بین ارتباطات بین فردی با بالادستان و زیردستان وجود دارد. ارتباط معنی داری بین ارتباطات بین فردی با بالادستان و زیردستان و اثربخشی سازمانی مدیران ورزشی سازمان تربیت بدنی و ادارات کل استانها و مدیران کمیته ملی المپیک و فدراسیون های ورزشی در سطح ( ) وجود دارد. نتایج اجرای مدل های اندازه گیری تحلیل مسیر مهارت های ارتباطی، ارتباطات بین فردی بالادستان و زیردستان و اثربخشی سازمانی نشان دهنده تایید شدن مدل های مفهومی تحقیق را نشان داده است.