نقش واسطه گری تاب آوری در ارتباط بین ابعاد دلبستگی و سلامت روان در دانش آموزان پیش دانشگاهی کازرون

چکیده: هدف از پژوهش حاضر تبیین نقش واسطه گری تاب آوری در ارتباط بین ابعاد دلبستگی و سلامت روان می باشد. آزمودنیهای این پژوهش را 299 دانش آموز (160 دختر و 139 پسر) تشکیل می دهند که با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از میان دبیرستان های شهر کازرون انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل سه پرسشنامه به شرح زیر می باشد: 1-مقیاس تاب آوری کانر- دیویدسون 2- مقیاس اضطراب، استرس و افسردگی و 3- پرسشنامه دلبستگی. در این پژوهش علاوه بر استفاده از آمار توصیفی برای تایید فرضیه پژوهش از روش آماری تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که: در بین خرده مقیاس های دلبستگی، خرده مقیاس اضطرابی با متغیر واسطه تاب آوری ارتباط دارد. در بین خرده مقیاس های دلبستگی، خرده مقیاس اضطرابی با استرس رابطه معنادار دارد. و تاب آوری نقش واسطه بین دلبستگی اضطرابی و استرس دارد. در بین خرده مقیاس های دلبستگی، خرده مقیاس اضطرابی با اضطراب (از خرده مقیاس های سلامت روان) رابطه معنادار دارد. و تاب آوری نقش واسطه بین دلبستگی اضطرابی و اضطراب دارد. در بین خرده مقیاس های دلبستگی، خرده مقیاس اضطرابی با افسردگی رابطه معنادار دارد. و تاب آوری نقش واسطه بین دلبستگی اضطرابی و افسردگی دارد. متغیر وابستگی از خرده مقیاس های دلبستگی با افسردگی رابطه معنادار دارد. دلبستگی اضطرابی با سلامت روان رابطه معنادار دارد و تاب آوری نقش واسطه ای بین دلبستگی اضطرابی و سلامت روان دارد. در پایان پیشنهادات کاربردی و پژوهشی ارائه گردید. کلمات کلیدی: سلامت روان، دلبستگی و تاب آوری