تاثیر آب مغناطیسی بر هدایت هیدرولیکی اشباع خاک

این پژوهش به منظور بررسی آزمایشگاهی آب مغناطیسی بر هدایت هیدرولیکی اشباع خاک در قالب طرح کامل تصادفی در چهار تیمار و سه تکرار انجام گرفت. هدایت هیدرولیکی با آزمایش بار ثابت اندازه گیری شد. جهت ساخت ستون های خاک، 12 عدد لوله پلیکای فشار قوی مورد استفاده قرار گرفت. جهت استقرار ستون ها در ارتفاع مناسبی از سطح زمین (برای جمع آوری زهاب خروجی از انتهای آن ها)، یک میز کار فلزی با 12جایگاه قرارگیری نمونه طراحی و ساخته شد. خاک مورد نیاز با بافت لوم از مزرعه تحقیقاتی شماره 1 گروه آبیاری و زهکشی دانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه شهید چمران اهواز تهیه و به ارتفاع 15 سانتیمتر درون ستون ها ریخته شد و پس از قرارگیری ستون ها در جایگاه با استفاده از اتصالات آبرهی طراحی شده، جریان آب بر سر نمونه ها برقرار گردید. بار ثابت آب بر سر نمونه ها به ارتفاع 2 سانتیمتر بود. برای اندازه گیری شدت میدان دستگاه های مغناطیسی مورد استفاده در این تحقیق، یک عدد دستگاه گوس متر تحت عنوان mhy ساخته شد. تیمارهای طرح عبارت بودند از: 1- تیمار مغناطیسی1: آب شهر پس از عبور از میدان دستگاه رسوب زدای مغناطیسی با شدت 500 گوس، 2- تیمار مغناطیسی2: آب شهر پس از عبور از میدان دستگاه آکوآکرکت با شدت 1300 گوس،3- تیمار مغناطیسی3: آب شهر پس از عبور از میدان دستگاه الکلا با شدت 1600 گوس، 4- تیمار شاهد: آب شهر بدون حضور میدان مغناطیسی. مدت زمان تداوم جریان آب بر سر نمونه های خاک 35 روز به طول انجامید. با استفاده از قانون دارسی و اندازه گیری حجم زهاب خروجی از انتهای نمونه ها در مدت زمان مشخص، هدایت هیدرولیکی خاک بدست آمد. در انتهای 35 روز آب مغناطیسی اثر معنی داری در سطح 1 درصد بر کاهش هدایت هیدرولیکی اشباع خاک داشت. کمترین مقدار ضریب آبگذری متعلق به تیمار مغناطیسی سوم بود که نسبت به تیمار شاهد 51 درصد کاهش داشت. تیمارهای مغناطیسی دوم و اول نیز به ترتیب با 36 و 3/29 درصد کاهش نسبت به تیمار شاهد در مکان های بعدی قرار داشتند. به منظور بررسی جذب و دفع عناصر از ستون خاک، پس از آزمایشات مربوط به ضریب آبگذری، خاک درون ستون ها مورد تجزیه شیمیایی قرار گرفت. غلظت عناصر سدیم، کلسیم، منیزیم و کلر و سولفات موجود در ستون های خاک در تیمار شاهد کمتر از تیمار مغناطیسی بود. غلظت پتاسیم موجود در ستون ها در تیمار شاهد بیشتر از تیمارهای مغناطیسی بود.در میان عناصر بررسی شده آب مغناطیسی اثر معناداری در سطح 5 درصد بر افزایش غلظت منیزیم و کلر در تیمارهای مغناطیسی داشت. شایان توجه است که اثر معنی داری بر ec و ph خاک دیده نشد. هر چند در تیمارمغناطیسی سوم نسبت به تیمار شاهد، افزایش ec به میزان 28/17 درصد مشاهده گردید. به طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که آب مغناطیسی بیشتر بر خصوصیات فیزیکی خاک مورد تحقیق تاثیر داشته و اثر شیمیایی جزیی آن نیز احتمالا به دنبال همان تغییر فیزیکی بوده است.