((بررسی تاثیر آنتی ژنهای پروتواسکولکس کیست هیداتید بر بیان ژنهای tlr2 و tlr4 در سلولهای تک هسته ای خون محیطی گوسفند سالم (بره های تازه متولد شده زیر یکماه سن) با روش real time quantitative pcr))

بیماری هیداتیدوزیس زئونوزی است که توسط مرحله لاروی اکینوکوکوس گرانولوزوس در انسان و پستانداران ایجاد می شود. کیست هیداتید دارای قسمتهای مختلفی می باشد که شامل دیواره کیست، مایع کیست و پروتواسکولکسها که هر کدام از این قسمتها دارای مولکولهای ایمونوژن خاصی می باشند و بعضی از این مولکولها بین آنتی ژنهای کیست هیداتید و پروتواسکولکس مشترک می باشند. این مولکولهای ایمونوژن از طریق گیرنده های سطحی سلولهای سیستم ایمنی، مانند tlrها و... قادر به تحریک و مهار سیستم ایمنی می باشند. هدف اصلی مطالعه حاضر بررسی تاثیر آنتی ژنهای پروتواسکولکس بر بیان ژنهای tlr2و tlr4 در سلول های تک هسته ای خون محیطی (pbmcs) بره های سالم تازه متولد شده می باشد. در این بررسی در یک دوره 6 ماهه از گوسفندان آلوده به کیست هیداتید از خط کشتار گوسفندی کشتارگاه صنعتی شهرستان مشهد مبادرت به جمع آوری ریه و کبد گردید. نمونه ها به آزمایشگاه منتقل و پس از استریل کردن سطح کیست اقدام به خارج کردن پروتواسکولکس ها و استخراج آنتی ژنهای پروتوسکولکس و تعیین غلظت آنتی ژنها به روش برادفورد گردید. بعد از خونگیری از 20 راس بره 5 تا 7 روزه pbmcهای خون آنها برای برخورد با آنتی ژنهای حاصله جداسازی شد. سپس pbmcها به مدت 2 و 6 ساعت با میزان 0µg/ml (گروه کنترل) و 5µg/ml (گروه درمان) از آنتی ژنهای پروتواسکولکس در شرایط محیط کشت آزمایشگاهی قرار گرفت. پس از استخراج rna از pbmcهای گروه ها و تبدیل آنها به cdna، با استفاده از پرایمر های اختصاصی tlr2و tlr4، pcr معمولی و real-time qpcr بر روی cdnaهای سنتز شده انجام شد. آنالیز نتایج qpcr نشان داد که آنتی ژنهای پروتواسکولکسهای کیست هیداتید بطور قابل ملاحظه ای باعث افزایش بیان ژنهای tlr2و tlr4 در pbmcهای بره های تازه متولد شده گردید. آزمایشات بیشتری در مورد مکانیسم و عواقب تاثیرات آنتی ژنهای کیست هیداتید جهت درک بهتر واکنشهای متقابل بین میزبان و کیست هیداتید و نقش ایمنی ذاتی در این واکنشها در حال انجام است.