بررسی تاثیر اجرای برنامه حمایتی تغذیه کمکی به مادران بر شاخص های تن سنجی شیرخوران

این مطالعه یک پژوهش نیمه تجربی است که با هدف تعیین تاثیر اجرای برنامه حمایتی تغذیه کمکی به مادران بر شاخص های تن سنجی شیرخواران 12-6 ماهه مراجعه کننده به مرکز بهداشت دانش آموز شهر مشهد در سال 1390 انجام گرفته است. بدین منظور 100 شیرخوار در محدوده سنی 12- 6 ماه و مادران آنها با توجه به مشخصات واحد پژوهش به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با روش تخصیص تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد قرار گرفتند.ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسش نامه دموگرافیک والدین و اطلاعات کلی شیرخوار و کارت رشد سازمان جهانی بهداشت با امتیاز zبود. به دلیل ریزش نمونه ها برنامه برای 72 شیرخوار و مادرانشان اجراشد.36 نفر در هرکدام از گروهها وجود داشتند.برنامه حمایتی با همکاری اعضاء تیم حمایتی تغذیه کمکی برای گروه آزمون اجرا شد. گروه شاهد از روند جاری مراقبتهای کودکان در مرکز برخوردار بودند.شاخص های تن سنجی شیرخواران قبل و بعد از مداخله سنجیده و ارزیابی شد. کلیه داده های قد ، وزن و سن به نرم افزار who-anthro داده شد و به این طریق امتیاز z هرکدام از شاخص های تن سنجی، وزن به سن، قد به سن ،وزن به قد و به طور تکمیلی اندکس توده بدنی به سن محاسبه و وارد نرم افزار spss 16 شد و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. براساس نتایج میانگین شاخص وزن به سن ،وزن به قد و اندکس توده بدنی به سن براساس امتیاز z در گروه آزمون بیشتر از گروه شاهد بود و این اختلاف با آزمون تی مستقل معنا دار بود(037/0و042/0و03/0 p=).اما در شاخص قد به سن اختلاف معنا داری دیده نشد(453/0p=). بنابراین با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه می توان بیان کرد که اجرای برنامه طراحی شده حمایتی تغذیه کمکی در ارتقاء شاخص های تن سنجی وزن به سن، وزن به قد و اندکس توده بدنی به سن تاثیر مثبتی داشته است.