تاثیر تاریخ کاشت و محلول غذایی بر رشد و نمو دو رقم گیاه توت فرنگی ”سلوا” و ”کاماروز“ا (fragaria ananassa cv . selva and camarosa) در شرایط اقلیمی اهواز

چکیده: توت فرنگی تحت کشت با نام علمی ananassa fragaria متعلق به خانواده rosaceae می باشد. یکی از خوشمزه ترین و جذاب ترین میوه هاست که عموماً بصورت تازه خوری یا فراوری شده استفاده می شود. میوه توت فرنگی منبع غنی از آنتی اکسیدان ها، ویتامین ث و بعضی مواد معدنی از جمله آهن و پتاسیم می باشد. زمان مناسب کاشت توت فرنگی یکی از مهم ترین فاکتورهایی است که بر طول دوره ی رشد، عملکرد و زمان رسیدن میوه اثر می گذارد، همچنین استفاده از محلول غذایی مناسب به طور زیادی بر عملکرد، کیفیت محصول، بخصوص در تولید هیدروپونیک توت فرنگی اثر می گذارد. به علت اهمیت اقتصادی این محصول، همچنین عدم وجود گزارش منتشر شده در زمینه ی شرایط مناسب پرورش توت فرنگی در شرایط آب و هوایی اهواز، این تحقیق در فضای بین گلخانه های دانشگاه شهید چمران اهواز اجرا شد. بدین منظور آزمایشی فاکتوریل بر پایه ی طرح بلوک کامل تصادفی(rcbd) جهت بررسی اثر تاریخ های کاشت (10آذر، 30 آذر، 20 دی) و سه غلظت محلول غذایی هوگلند (3/1 هوگلند و 3/2 هوگلند و هوگلند کامل) روی رشد، نمو و اجزاء عملکرد دو رقم توت فرنگی (سلوا و کاما روزا) در طول 6 ماه دوره ی رشد انجام گردید. نتایج بیش از 38 صفت رویشی و زایشی و آنالیز عناصر غذایی نشان داد که تاریخ کاشت روی اکثر صفات بویژه تعداد برگ، سطح برگ، وزن خشک اندام هوایی و ریشه، پروتئین کل، تعداد گل و میوه، عملکرد بوته، وزن تر میوه، میوه بندی، پ هاش، مواد جامد محلول، اسیدیته، ویتامین ث و میزان عناصر غذایی از قبیل نیتروزن، فسفر، پتاسیم، روی و مس اثرمعنی داری داشت؛ اما روی سفتی بافت، میزان آب میوه، طول دمبرگ، طول دمگل و میزان عناصرغذایی آهن و منگنز اثر معنی داری مشاهده نگردید. مقایسه ی نسبت های مختلف محلول هوگلند نشان داد که اغلب فاکتورها ی ارزیابی شده شامل تعداد برگ و طوقه چه، وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه، طول ریشه، پروتئین کل، میوه بندی، عملکرد، سفتی بافت میوه، ویتامین ث، اسیدیته و میزان عناصر غذایی نیتروزن، فسفر، پتاسیم، آهن، روی، منگنز، مس، به طور معنی داری تحت تاثیر محلول غذایی قرار گرفتند، اما طول، قطر و حجم میوه، تعداد خوشه، سطح برگ و طول دمبرگ، تحت تاثیر قرار نگرفتند. مقایسه ی بین دو رقم مورد بررسی نشان داد، تفاوت های معنی داری از نظر تعداد برگ، وزن تر بخش هوایی، وزن خشک ریشه، میوه بندی، حجم میوه، اسیدیته، سفتی بافت، ویتامین ث و میزان عناصر غذایی نیتروژن، فسفر، پتاسیم، آهن، روی، منگنز، مس بین آنها وجود داشت، در صورتی که دو رقم مورد بررسی از نظر مقدار مواد جامد محلول، نسبت مواد جامد محلول به اسیدیته، پ هاش، میزان آب میوه، عملکرد بوته و قطر میوه اختلافی نداشتند. بر اساس نتایج به دست آمده، اولین تاریخ کاشت (10 آذر) و محلول غذایی با 3/2 هوگلند برای تولید تجاری دو رقم توت فرنگی سلوا و کاماروزا در شرایط آب و هوایی اهواز پیشنهاد می گردد.