بررسی خواص پلی پیرول آلایش یافته با نانولوله های کربنی

در این پایان نامه، نانوکامپوزیت پلی پیرول/ نانولوله کربنی، با درصدهای وزنی مختلف cnt/ppy ساخته و خواص الکتریکی آن ها اندازه گیری شد. نانولوله های کربنی با اسید کلریدریک، خالص سازی و با مخلوط اسید نیتریک و اسید سولفوریک عاملدار شدند. این فرآیند باعث اتصال گروه های عاملی به نانولوله ها شده و پخش یکنواخت آن ها را در آب امکان پذیر می کند. از این نانولوله ها برای تولید نانوکامپوزیت های با درصدهای مختلف cnt استفاده شد. طیف xrd نمونه ها بیانگر تولید ppy بود و تصاویر میکروسکوپ الکترونی، تشکیل ذرات پلی پیرول را روی دیواره نانولوله ها نشان داد. این تصاویر نشان دادند که اندازه ذرات پلی پیرول، با افزایش درصد آلایش نانولوله ها کاهش می یابد. آزمایش tga/dta افزایش پایداری حرارتی نانوکامپوزیت ها را با افزایش مقدار نانولوله ها نشان داد. مقاومت نمونه ها، با روش چهار میله در دماهای پایین اندازه گیری و مشاهده شد که با کاهش دما، مقاومت بهنجار افزایش می یابد و با افزایش درصد آلایش، مقاومت ویژه کامپوزیت ها، کم می شود. اندازه گیری مقاومت در دماهای بالاتر از دمای اتاق نیز روند کاهشی خود را با افزایش دما طی کرد، ولی در دمایی معین افزایش می یافت. این افزایش مقاومت به دمای گذار شیشه ای نسبت داده شد و با افزایش درصد نانولوله ها در کامپوزیت، دمای گذار شیشه ای افزایش می یافت. تأثیر فشار قرص کردن بر مقاومت الکتریکی پلی پیرول، در دماهای بالا، بررسی شد و معلوم گردید با افزایش فشار، مقاومت ویژه، کاهش یافته و دمای گذار شیشه ای افزایش می یابد. در نهایت، سختی موس قرص های آماده شده با یک فشار مشخص، اندازه گیری و افزایش سختی با افزایش درصد نانولوله ها مشاهده گردید.