ارزیابی احتمال وقوع و ریسک آتش سوزی در اراضی طبیعی استان چهارمحال و بختیاری

برای محافظت از جنگل ها و مراتع در مقابل خطر آتش سوزی یکی از اولین استراتژی های که مورد توجه قرار می گیرد، تعیین مناطق مستعد وقوع آتش سوزی است. تعیین میزان خطر آتش بخشی از مدل سازی در فرایند آتش سوزی محسوب می شود؛ که بیشتر جنبه های مدیریتی و کنترلی را در بر می گیرد. در تحقیق حاضر با توجه به آتش سوزی های گزارش شده در طی سال های 89-86 در اراضی طبیعی استان چهارمحال و بختیاری مهمترین عوامل تاثیر گذار بر این آتش سوزی ها شناسایی شد. با ترکیب این عوامل نقشه خطر احتمال وقوع آتش تولید می شود. برای بدست آوردن نقشه خطر اطفاء حریق از یک مدل که خود شامل دو زیر مدل کشف و پاسخ است استفاده می شود. برای بدست آوردن نقشه نهایی خطر آتش سه روش مورد مقایسه قرار گرفت. در روش اول نقشه خطر وقوع و خطر اطفاء حریق با هم ترکیب شده و با استفاده از روش ماتریسی، ارزیابی خطر انجام گرفت. در روش دوم با ترکیب سه زیر مدل سوخت، کشف و پاسخ نقشه خطر با استفاده از فرایند تحلیل سلسله مراتبی بدست آمد. در روش آخر با استفاده از روشی که در صنعت برای ارزیابی خطر وجود دارد با عنوان روش failure modes and effect analysis(fmea) و تطبیق آن با عرصه های طبیعی نقشه خطر در سه طبقه بدست آمد. برای مشخص کردن صحت نقشه های بدست آمده در هر روش آنها را با نقاط آتش سوزی تطبیق دادیم. نتایج نشان داد که روش مورد استفاده برای تهیه نقشه خطر آتش سوزی با استفاده از روش تحلیل سلسله-مراتبی نسبت به سایر روش ها برتری دارد. نتایج استفاده از این روش برای عرصه های طبیعی استان نشان داد که در حدود نیمی از مراتع و یک سوم جنگل های استان در معرض خطر زیاد و بسیار زیاد آتش سوزی قرار دارند.