بررسی سیاست خارجی ج.ا. ایران در زمینه مسائل هسته ای در چارچوب ساختار کارگزار1389-1384

امروزه فناوری هسته ای به عنوان فناوری برتر محسوب می شود و در حوزه های محتلف زندگی بشر مانند پزشکی،کشاورزی، و به ویژه در حوزه امنیت انرژی کاربرد فراوران دارد . هر روزه بر دامنه استفاده از فناوری هسته ای افزوده می شود.در کشورهای در حال توسعه نیز، علاقه رو به افزایشی برای دستیابی به انرژی هسته ای وجود دارد. در این میان ایران نیز مانند بسیاری از کشورهای دیگر به دنبال دستیابی به فناوری هسته ای در جهت اهداف مسالمت آمیز و در مقیاس صنعتی می باشد. دستیابی به این فناوری مهم ترین دغدغه ج.ا.ایران طی سی سال اخیر بوده است. در دولت نهم و دهم این هدف به یکی از مهم ترین اصول سیاست خارجی تبدیل شده است. و دولت تلاش کرده است از تمام ظرفیت های داخلی و بین المللی حسن استفاده کرده و به این مهم دست یابد. این در حالی است که این هدف تحت الشعاع مسائلی هم چون تضاد ایران و امریکا پس از انقلاب قرار گرفته است و از این رو امریکا به همراه سایر اعضای 1+5 محدودیت ها و موانع بسیاری را در مسیر ج.ا.ایران قرار داده است. هدف این پایان نامه بررسی تعامل و تقابل ج.ا. ایران و گروه 1+5 در قالب رابطه ساختار و کارگزار می باشد. در رابطه با مسئله ساختار و کارگزار سه رویکرد وجود دارد. برخی تئوری ها بر کارگزار تاکید کرده، برخی دیگر تنها ساختار را مهم می دانند، رهیافت سومی نیز وجود دارد که که بر تعامل و قوام متقابل ساختار و کارگزار اشاره دارد. تحلیل مسئله هسته ای ج.ا. ایران تنها بر اساس رویکرد سوم کامل و همه جانبه می باشد. فرض بر این است که در زمینه برنامه هسته ای ایران، ساختار و کارگزار با یکدیگر در کنش متقابل بوده و هر کدام سعی دارد دیگری را تحت تاثیر خود قرار دهد. و در نتیجه این کنش متقابل بوده است که تا کنون هر کدام توانسته است به برخی از اهداف خود در این زمینه دست یابد. به عبارتی ج.ا. ایران توانسته است به برخی از اهداف خود در زمینه هسته ای دست یابد و در مقابل نیز ایالات متحده موانع و محدودیت های بسیاری برای ج.ا. ایران ایجاد کرده است. روش تحقیق توصیفی تحلیلی می باشد. پس از بررسی و توصیف ساختار فعلی نظام بین الملل در دو بعد مادی و اجتماعی به تحلیل تعامل دو جانبه ساختار نظام بین الملل و ج.ا. ایران پرداخته می شود.