بررسی مدل های رای گیری در شبکه های اجتماعی

شبکه اجتماعی ساختاری اجتماعی است که از گره هایی تشکیل شده است که توسط یک یا چند نوع خاص از وابستگی به هم متصل شده اند. منظور از رأی گیری در شبکه اجتماعی عبارت است از مجموعه ای از قواعد که افراد جامعه اختیار می کنند تا به یک تصمیم جمعی دست بیابند. رأی گیری در اغلب موارد به دو منظور انجام می شود. 1-انتخاب کردن یک گزینه از بین لیستی از گزینه ها توسط تمام اعضای جامعه که بدان دموکراسی مستقیم اطلاق می شود. 2- انتخاب کردن گروهی از نماینده ها که به جای سایرین تصمیمات لازم را بگیرند که به دموکراسی نماینده وار موسوم است. روش دیگری وجود دارد که ترکیبی از روش اول و دوم می باشد. به این صورت که یک رأی دهنده در انتخابات دو راه دارد، یکی اینکه خودش رأی بدهد یا اینکه رأی خود را به یک نماینده منتقل کند که او به جایش رأی بدهد که به آن رأی گیری وکالتی می گویند. در این رساله الگوریتمی برای انتخاب کردن گروهی از نماینده ها که به جای سایرین تصمیمات لازم را بگیرند، ارائه شده است. این الگوریتم شامل سه مرحله است. در مرحله ی اول گرافی که نشان دهنده ی شبکه اجتماعی است را با کمک روشهای خوشه بندی گراف، به اجتماعات موجود در آن تقسیم بندی می کنیم. در این رساله از اجتماعات تعبیر به حزب می شود. علت تقسیم بندی گراف به حزب ها این است که می خواهیم نماینده ها به طور یکنواخت از کل گراف انتخاب شوند و فقط محدود به یک قسمت خاص نباشد. روش های متعددی برای خوشه بندی گراف وجود دارد که چند روش را در فصل سوم این رساله توضیح می دهیم. مرحله ی بعدی الگوریتم این است که سهم هر اجتماع را در انجمن مشخص کنیم، اینکه از هر اجتماع(خوشه) چند نفر باید عضو انجمن باشند. برای انجام این کار از قوانین dhondt استفاده کردیم که شرح آن در فصل سوم می باشد. مرحله ی پایانی الگوریتم مشخص کردن افراد است، این که دقیقا چه کسانی از هر اجتماع انتخاب شوند. برای انجام این کار از الگوریتم های که میزان اهمیت افراد را در شبکه ی اجتماعی مشخص می کنند، مثلا از الگوریتم های تحلیل لینک های صفحات وب، استفاده کرده ایم. در مورد روش های مربوط به مرحله ی پایانی الگوریتم در فصل دوم به تفصیل توضیح داده شده است. در طی این سه مرحله افراد را انتخاب می کنیم و به انجمن می فرستیم و این افراد در مواقع لزوم تصمیمات لازم را اتخاذ می کنند.