طرّاحی کنترلگر مقاوم برای سامانه های مقیاس وسیع تأخیری

در این رساله طرّاحی کنترلگر پایدارساز هم زمان با برآورده کردن شاخص کارآیی تضعیف اغتشاش و قید مربّعی عمومی در سامانه های مقیاس وسیع تأخیری دارای اندرکنش های تأخیردار مورد بررسی قرار گرفته است. برای پوشش عدم قطعیّت بالای مدل سازی سامانه های مقیاس وسیع، یک ساختار بسیار جامع که توانایی ارائه گستره ی وسیعی از عدم قطعیّت ها و جمله های غیرخطّی مدل نشده را داراست، استفاده شده است. هم چنین، تأخیر به صورت چندگانه و متفاوت برای هر یک از اتصالات شامل تأخیرهای ثابت و متغیّربازمان در نظر گرفته شده است. به منظور تحقق پیاده سازی مطمئن، طراحی بازخورد حالت و خروجی پویا به شکل غیرشکننده انجام گردیده است. برخلاف کارهای صورت گرفته در حوزه کنترل غیرمتمرکز سامانه های مقیاس وسیع، کنترلگر بازخورد خروجی طرّاحی شده دارای مرتبه دلخواه ثابت از پیش تعیین شده می باشد و هیچ گونه محدودیّتی روی درجه کنترلگر وجود ندارد. به منظور بهره گیری از مزایای بهینه سازی کوژ، مسئله مورد نظر در قالب یک مسئله بهینه سازی کوژ بیان گردیده است و پارامترهای کنترلگر طرّاحی شده از حلّ تعدادی نابرابری های ماتریسی خطّی به سهولت به دست می آیند. سادگی طرّاحی و شرایط به دست آمده به همراه محافظه کاری بسیار کمتر روش های ارائه شده نسبت به روش های موجود از اهمّیت به سزایی برخوردار است. به منظور نشان دادن عمومیّت کاربرد و قدرتِ روش های طرّاحی صورت گرفته، مثال هایی از حوزه های مختلف مهندسی مانند پایداری سامانه شبکه تنظیم ژنی، سامانه کنترل فرکانس-بار و سامانه کنترل ازدحام شبکه های رایانه ای از سه حوزه مختلف مهندسی بررسی شده است. روش های طرّاحی کنترلگر ارائه شده به این سه مورد اعمال گردید و نتایج حاصل، اثربخشی مناسب روش های ارائه شده را نشان می دهد.