دادگاه حریری از منظر حقوق بین الملل

رفیق بهاء الدین حریری از سال 1992 تا 1998 نخست وزیر لبنان بود. وی مجددا از اواسط 2000 میلادی تا اکتبر 2004 به همین سمت برگزیده شد. در تاریخ 14 فوریه 2005 به همراه 22 نفر از همراهان خود در بیروت ترور شد. بعد از ترور رفیق حریری شورای امنیت سازمان ملل متحد ابتدا با صدور قطعنامه ای کمیسیونی را برای تحقیق در مورد این حادثه تعیین کرد. سپس بنا به درخواست دولت لبنان در سال 2007 بر اساس فصل هفتم منشور ملل متحد قطعنامه 1757 (2007) را تصویب کرد. بر اساس این قطعنامه دادگاهی مختلط (hybrid court ) به منظور تعقیب مرتکبان انفجار تروریستی منجر به قتل نخست وزیر سابق لبنان تشکیل می شود. مقر این دادگاه در لاهه هلند می باشد. قضات آن ترکیبی از قضات داخلی و بین المللی با حفظ اکثریت برای قضات بین المللی است. قانون لازم الاجرا به موجب اساسنامه این دادگاه موادی از قانون مجازات لبنان است. مجازات اعدام از دستور کار این دادگاه خارج شده و شدیدترین مجازاتی که تعیین شده حبس ابد است. دادگاه ویژه لبنان آخرین نسل از دادگاه های بین المللی مختلط به شمار می آید. از جمله نوآوری های این دادگاه که در سایر دادگاه های بین المللی کیفری سابقه ای نداشته برگزاری محاکمات غیابی و پیش بینی اداره دفاع جهت تعیین حقوق متهمین می باشد. در پایان نتیجه ای که از این پایان نامه گرفته می شود این است که حقوق متهمان در دادگاه رفیق حریری از لحاظ بین المللی رعایت نشده است. چونکه متهمان دادگاه مذکور نزدیک چهار سال بدون توجیه قانونی در بازداشت بودند، وبدون هیچ گونه باز خواستی توسط دادگاه آزاد شدند، ومعلوم شد که بازداشت آنه طبق دلایل موثق نبوده است. نتیجه ی دیگر اینکه حتی طبق معیارها واستانداردهای داخلی کشور لبنان دادگاه فاقد وجهاهت حقوقی وقانونی بوده وحقوق متهمان در آن رعایت نشده است