جایابی و تخصیص فضای داخلی ساختمان با استفاده از الگوریتم های هوش محاسباتی

یکی از مسائل پرکاربرد در هر جامعه ای، مسائل مکانیابی و تخصیص منابع به تقاضا کنندگان می باشد. از آن جا که این مسائل با داده ها و آنالیزهای مکانی مرتبط می باشند، بنابراین حل آن ها از طریق سیستم اطلاعات مکانی ممکن می باشد. مسائل مکانیابی و تخصیص منابع به صورت مسئله بهینه سازی ترکیبی می باشد به گونه ای که حل این مسائل با روش های دقیق دشوار بوده و از طریق روش های ابتکاری و فراابتکاری قابل حل می باشند. الگوریتمی که در این پایان نامه به آن پرداخته می شود، الگوریتم کلونی زنبورها می باشد. در دنیای واقعی مسائل بسیاری وجود دارند که زیر مجموعه ی مسائل مکانیابی و تخصیص منابع شناخته می شوند. یکی از این مسائل که در این پایان نامه به بررسی آن پرداخته می شود عبارت است از تخصیص فضای داخلی ساختمان. یکی از مسائل اساسی در هر سازمان، تخصیص فضای ساختمان ها و دفاتر موجود به گروه های کاری و کارمندان است. در مسئله ی تخصیص فضای ادارات و سازمان ها، فضای موجود باید به گونه ای به گروه های کاری و کارمندان تخصیص داده شود که اهداف خاصی را برآورد کند و تخصیص بهینه صورت پذیرد. اگر این مسئله به خوبی مدلسازی شود، مزایایی چون افزایش همکاری بین کارمندان، استفاده ی بهینه از فضا و کاهش هزینه ها را در پی خواهد داشت. از آنجا که این مسئله نوعی از مسئله بهینه سازی بر اساس معیارهای مختلف می باشد، بنابراین سعی شده است که در ابتدا این معیارها توسط کارشناسان مشخص شوند. برای حل این مسئله از سه روش استفاده شده است که عبارتند از تصمیم گیری چند معیاره، الگوریتم کلونی زنبور با استفاده از تصمیم گیری چند معیاره برای تلفیق معیارها و استفاده از الگوریتم چند هدفه کلونی زنبورها. بررسی های صورت گرفته در مورد کاربرد روش های روش های فوق حاکی از موفقیت بودن روش ها در مسائل مکانی و تخصیص فضای داخلی ساختمان به کارمندان می باشد. البته هر یک از این روش ها در شرایط خاصی استفاده می شود که این شرایط شامل فضای جستجوی مسئله، مشخص بودن وزن معیارها، تعداد جواب های مورد انتظار و ... می باشد. از آن جا که موضوع تخصیص فضای داخلی ساختمان کمتر مورد تحقیق قرار گرفته، لذا قابلیت گسترش مسئله در تمامی ابعاد وجود دارد.