بررسی تأثیر ارزشیابی عملکرد بر افزایش بهره وری منابع انسانی (مطالعه موردی: سازمان مرکزی دانشگاه تهران)

یکی از معیارهای مهم برای سنجش بهره وری منابع انسانی به کارگیری نظام ارزشیابی و استفاده از نتایج آن در راستای تامین اهداف سازمان می باشد. ما در این تحقیق به دنبال این هستیم که تأثیر ارزشیابی عملکرد را بر روی افزایش بهره وری منابع انسانی را بررسی نمائیم در حقیقت آنچه مورد توجه این تحقیق است مسئله تاثیر ارزشیابی عملکرد کارکنان به شکلی که در حال حاضر اجرا میشود بر بهره وری منابع انسانی آنان است. هدف از این تحقیق بررسی تأثیر ارزشیابی عملکرد کارکنان بر افزایش بهره وری نیروی انسانی در سازمان مرکزی دانشگاه تهران است. این پژوهش دارای یک فرضیه اصلی با عنوان بررسی تأثیر ارزشیابی عملکرد کارکنان بر افزایش بهره وری منابع انسانی، و دو فرضیه فرعی با توجه به ابعاد ارزشیابی عملکرد می باشد. نمونه آماری این تحقیق کلیه کارکنان ستادی سازمان مرکزی دانشگاه تهران می باشد. برای تجزیه و تحلیل فرضیه های تحقیق از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل فرضیه های تحقیق در سطح اطمینان99 درصد نشان می دهد که ارزشیابی عملکرد بر افزایش بهره وری منابع انسانی تأثیر مثبت و معناداری دارد. در خاتمه نیز با توجه به ابعاد بهره وری منابع انسانی پیشنهاداتی برای بهبود بهره وری منابع انسانی ارائه شده است. واژگان کلیدی: ارزیابی عملکرد، ارزیابی عملکرد آگاهانه، ارزیابی عملکرد عادلانه، بهره وری منابع انسانی