بررسی صلبیت سقف های تیرچه بلوک و نحوه انتقال نیروهای زلزله بین عناصر باربر جانبی در محدوده رفتار ارتجاعی

یکی از مهمترین فرضیاتی که در تحلیل و طراحی ساختمان ها در برابر نیروهای جانبی در نظر گرفته میشود، فرض دیافراگم صلب است. اهمیت صلبیت سقف ها، در توزیع مناسب نیروهای جانبی بین اعضاء باربر جانبی و همچنین کاهش قابل ملاحظه درجات آزادی سازه در محاسبات تحلیلی می باشد. صلبیت جانبی دیافراگم به عوامل زیادی از جمله: نوع سیستم سازه، ابعاد سازه، صلبیت و محل قرارگیری عناصر باربر جانبی، سختی قاب ها، نوع و ضخامت سقف، تعداد طبقات و .... وابسته است، لذا باید به این فرض مهم توجه بیشتری مبذول داشت. در این پایان نامه جهت بررسی چگونگی رفتار سقف های تیرچه بلوک، مدل های زیادی در دو حالت دیافراگم صلب (روش گره مرجع) و دیافراگم واقعی (روش اجزای محدود) در محدوده خطی آنالیز و مقایسه شده اند. در محدوده خطی، فرض صلبیت در سازه های کم ارتفاع و ساختمان های متعارف با سیستم های مختلف مقاوم جانبی بررسی شد. همچنین تأثیر نسبت ابعاد پلان مستطیلی، تأثیر تعداد دهانه های ساختمان در جهت نیروی زلزله x و تأثیر تعداد طبقات بر صلبیت جانبی دیافراگم در ساختمان های متعارف تحقیق شد. علاوه بر این، ضابطه آیین نامه 2800 زلزله ایران در تعیین صلبیت و انعطاف پذیری دیافراگم، که با نسبت حداکثر تغییر شکل دیافراگم به تغییر مکان نسبی طبقه معرفی شده، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج مطالعات نشان می دهد که مقدار این نسبت (عدد 0.5) بزرگ بوده و نمی تواند برای سازه های بتنی و فولادی با سیستم های مختلف مقاوم جانبی، شکل پلان، تعداد طبقات و .... یکسان باشد، بلکه این حد برای حالات مختلف و در سازه های متفاوت باید به چند حالت تفکیک شود.