بررسی خواص مهندسی نانوالیاف الکتروریسی شده ی پلی اتاکاپرولاکتون حاوی نانورس

امروزه کامپوزیتهای حاوی سیلیکات های لایه ای و مواد بیوپلیمر با توجه به خواص مکانیکی، الکتریکی، حرارتی بهبود یافته و علاوه بر آن زیست سازگاری مناسب، دارای کاربردهای فراوانی در زمینه های مختلف مانند مهندسی، پزشکی و بسیاری از صنایع دیگر هستند. ساختارهای مختلفی از این کامپوزیت ها تهیه شده است که ساختار لیفی، با توجه به آرایش یافتگی پرکننده و ساختمان نسبتا" تک بعدی، از جمله مهمترین آنها می باشد. در این پایان نامه نانوالیاف کامپوزیتی نانورس اصلاح شده-پلی اتاکاپرولاکتون با استفاده از روش الکتروریسی تهیه شد. خواص مختلف رئولوژیکی، مکانیکی و حرارتی نمونه های منتخب از محلول ریسندگی و نانوالیاف تهیه شده مورد بررسی قرار گرفتند. محلول های ریسندگی پلی اتاکاپرولاکتون – نانورس از خود رفتار غیرنیوتنی نشان داده و ویسکوزیته آن ها در اثر برش کاهش نشان داد. تصاویر تهیه شده توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی نانوالیاف تهیه شده، گویای این مطلب بودند که وجود نانورس کاهش میانگین قطر را سبب می شود که به دلیل افزایش رسانایی محلول ریسندگی می-باشد. بررسی های صورت گرفته در زمینه خواص مکانیکی نانوالیاف پلی اتاکاپرولاکتون حاوی نانورس نشان دهنده 5/62% افزایش در مدول یانگ و 92% افزایش در استحکام نمونه ها در اثر افزایش 1% نانورس به نانوالیاف می باشد. نتایج بررسی گرماسنجی پویشی تفاضلی گویای این مطلب بودند که حضور پرکننده های نانورسی تاثیری بر نقطه ی ذوب نانوالیاف حاصل ندارند اما میزان تبلور نانوالیاف کامپوزیتی در اثر حضور نانورس کاهش می یابد. در طیف مادون قرمز مربوط به نانوالیاف کامپوزیتی پلی اتاکاپرولاکتون – نانورس تغییرات چشمگیری در محل و شدت پیک ها مشاهده نشد که نشانگر اختلاط فیزیکی نانورس و پلی اتاکاپرولاکتون است. حضور نانورس سبب افزایش تخریب پذیری نانوالیاف کامپوزیتی تهیه شده، می گردد و با افزایش نانورس شرایط برای فرآیند کشت سلولی بهبود می یابد و چسبندگی سلول ها به سطح داربست های نانوالیافی افزایش می یابد.