بررسی کیفیت تغذیه ای علوفه نی بر اساس منابع آبی مختلف در منطقه سیستان

این پژوهش به منظور تعیین ارزش غذایی، ترکیبات شیمیایی و گوارش پذیری علوفه نی رشد کرده در منابع مختلف آبی از جمله آب شیرین، آب شور و فاضلاب و اثر آنها بر کیفیت تغذیه ای علف نی انجام شد. پس از جمع آوری نمونه های گیاهی و تقسیم کردن هر کدام از نمونه های علوفه ای به 4 قسمت مختلف از نظر برگ و ساقه (20 سانتی متر پایین، 20 سانتی متر وسط، قسمت بالایی، و کل گیاه) و آسیاب آنها، ترکیبات شیمیایی آن ها از جمله ماده خشک (dm)، ماده آلی (om)، پروتئین (cp)، چربی (ee)، کربوهیدرات (wsc)، خاکستر (ash)، دیواره سلولی (ndf) به روش استاندارد و دیواره سلولی بدون همی سلولز (adf) با استفاده از روش ون سوست تعیین شدند. همچنین گوارش پذیری ماده آلی و انرژی قابل متابولیسم آنها نیز به روش تولید گاز و تجزیه پذیری ماده خشک (in situ) به روش کیسه های نایلونی اندازه گیری شد. نتایج مربوط به ترکیبات شیمیایی نشان داد که میزان پروتئین خام در علوفه رشد کرده در آب شور(77/13 درصد) و شیرین(24/ 13درصد) نسبت به فاضلاب شهری (33/12 درصد) بیشتر است (05/0>p) و علوفه نی با منبع آبی آب شور بیشترین میزان ndf(52/82 درصد) و علوفه نی با منبع آبی فاضلاب شهری بیشترین میزان adf (09/44 درصد) را دارد می باشد. در آزمایش تولید گاز علوفه نی رشد کرده به ترتیب در آب شیرین > آب شور > فاضلاب تولید گاز داشته است. مقدار b محاسبه شده از فراسنحه های تولید گاز و همچنین، me علوفه نی به ترتیب در آب شیرین > فاضلاب > شور بوده است. اما مقدار c در علوفه آب شور > فاضلاب > آب شیرین دیده شده است. مقدار تجزیه پذیری ماده خشک به دست آمده در نمونه قسمت سوم نی رشد کرده در آب شور بیشترین و قسمت اول نی رشد کرده در فاضلاب کمترین بوده است. در مورد قسمت های مختلف گیاه نیز هرچه از قسمت پایین علوفه به سمت بالا برویم، همراه با کم شدن مقدار فیبر و اضافه شدن پروتئین خام بر ارزش تغذیه ای علوفه افزوده می شود و برای تغذیه دام مناسب تر به نظر می رسد. در مجموع علوفه نی ارزش غذایی قابل قبولی از نظر ترکیبات شیمیایی و گوارش پذیری دارد و می توان از آنها به عنوان بخشی از احتیاجات علوفه ای در جیره دام ها استفاده نمود. و علف جمع آوری شده از منابع آب شیرین بهتر از منابع دیگر است.