استخراج منحنی u-v ( بیکاری – فرصت شغلی) در ایران

یکی از روابط تجربی که برای مطالعه پویایی های بازارکار مورد استفاده قرار می گیرد منحنی بوریج– نمودار پراکندگی از نرخ بیکاری در مقابل نرخ فرصت های شغلی- می باشد؛ این منحنی بازگو کننده ی موقعیت بازار کار یک کشور است. نقطه شروع استخراج منحنی بوریج، تابع تطبیق بین افراد بیکار و فرصت های شغلی می-باشد. هدف از این تحقیق استخراج تابع تطبیق و منحنی بوریج در ایران می باشد. در این تحقیق به منظور استخراج تابع تطبیق از داده های استانی سال های 87-1372 و برای برآورد منحنی بوریج از داده های استانی سال های 87-1384 استفاده می شود. نتایج برآورد تابع تطبیق کشورحاکی از این است که تعداد افراد در جستجوی شغل و موجودی فرصت های شغلی با تعداد تطبیق های موفق شغلی رابطه مثبت و معنی داری دارند. کشش تابع تطبیق نسبت به تعداد افراد در جستجوی شغل و تعداد فرصت های شغلی به ترتیب معادل 0.24 و 0.79 میباشد. در رابطه با برآورد منحنی بوریج، رابطه بین فرصت های شغلی و نرخ بیکاری منفی و منحنی بوریج محدب است، هرچند رابطه تقریباً ضعیف می باشد. همچنین با نرخ فرصتهای شغلی و نرخ مشارکت ثابت استان های آذربایجان شرقی، خراسان شمالی و یزد کمترین نرخ بیکاری را داشته و استانهای کرمانشاه، لرستان و کهگیلویه و بویر احمد دارای بیشترین نرخ بیکاری می باشند.