بزه دیدگی اتباع بیگانه در سیاست جنایی ایران

اتباع بیگانه به عنوان افراد بالقوه آسیب پذیر، آماج های مطلوبی برای بزهکاران احتمالی محسوب می گردند. با توجه به حضور گسترده اتباع بیگانه در کشور، همچنین افزایش نرخ بزه دیدگی اتباع بیگانه و اثرات سوء آن در تهدید جامعه از طریق ایجاد احساس ناامنی، کنترل پدیده ی بزه دیدگی اتباع بیگانه و ارائه ی سازوکارهائی برای مهار و پیشگیری از این پدیده در تضمین امنیت اجتماعی کشور ضروری و اجتناب ناپذیر است. در تحقیق حاضر با استفاده از روش تحقیق اسنادی و مطالعات میدانی سعی در شناخت ماهیت بزه دیدگی اتباع بیگانه و علّت شناسی آن و نیز شناخت عوامل موثر در کاهش این آسیب اجتماعی گردیده است. بزه دیده شناسی اتباع بیگانه نگاهی ویژه به طبقه ای از بزه دیدگان دارد که ساختار خاص اجتماعی ـ فرهنگی، آنان را از سایر بزه دیدگان متمایز می سازد. بررسی بزه دیدگی اتباع بیگانه نشان می دهد که میزان بزه دیدگی آنان از فراوانی بزه دیدگی اتباع داخلی بیش تر بوده و این قشر، اغلب، بزه دیده جرایم مالی هستند که این امر نیز ریشه در بیگانه بودن آنان در کشور میزبان و تبعات ناشی از این امر دارد. با انجام تدابیری چون تضمین حقوق اتباع بیگانه، ارائه فرصت های اجتماعی و تحقق عدالت کاری و آموزشی و نیز اتخاذ یک سیاست کیفری افتراقی با بهره گیری از جرم انگاری ویژه تا اندازه ای می توان از بزه دیدگی اتباع بیگانه در کشور میزبان پیشگیری نمود.