مطالعه میزان تکثیر سلول های بنیادی مزانشیم مغز استخوان موش صحرائی در کشت سه بعدی )داربست نانو رشته ای تهیه شده از پلی-ال-لاکتیک اسید(plla)( و بررسی اثر سیستئین بر میزان بیان ژن های دخیل در تمایز آنها به سلول های شبه نورون

استفاده از مواد زیستی مصنوعی به منظور تهیه داربست در مهندسی بافت بسیار رایج است. هدف از مطالعه حاضر تهیه نانوداربست پلی – ال – لاکتیک اسید(plla) و کاشت سلول های بنیادی مزانشیم مغز استخوان موش صحرائی بر روی آن بود. همچنین تمایز سلول های بنیادی مزانشیم مغز استخوان موش صحرائی به سلول های شبه عصبی در کشت دو بعدی از دیگر اهداف این مطالعه بود. جهت تهیه نانو داربست plla از روش جدایش فازی مایع – مایع استفاده شد. به این منظور سوسپانسیون %5 وزنی حجمی pllaدر تتراهیدروفوران مورد استفاده قرار گرفت. بررسی توپوگرافی سطحی، قطر رشته ها و حفرات نانو داربست با استفاده از تصاویر میکروسکوپ الکترونی نگاره صورت گرفت. سلول های بنیادی مزانشیم پس از استخراج از مغز استخوان موش صحرائی در محیط کشت dmem حاوی 15 درصد fbs به مدت 14 روز کشت و توسط ویژگی اتصال به سطح پلاستیکی تخلیص و مزانشیم بودن آن توسط تمایز به استخوان تایید شد. پس از پاساژ دوم، سلول ها با استفاده از میکروسمپلر بر روی نانوداربست plla کاشته شد و توانایی زیستی و تکثیر آنها در 12 ساعت، 1، 2، 3، 5 و7 روز پس از کاشت بر روی نانو داربست pllaبا آزمون mtt بررسی شد. جهت تمایز سلول های بنیادی مزانشیم به سلول های شبه عصبی از ماده تمایزی سیستئین در کشت دو بعدی استفاده شد. تغییرات مورفولوژیکی سلول های تمایز داده شده با استفاده از رنگ آمیزی با رنگ های فلورسنت هوخست ، پروپیدیوم آیوداید و اکریدین اورنج بررسی شد. همچنین بیان ژن هایnestin و ?-tubulin iii به عنوان شاخص های تمایزی نورون ها در سلول های شبه نورون حاصل از تمایز توسط سیستئین با استفاده از روش rt-pcr بررسی شد. آنالیز واریانس یک طرفه داده ها افزایش معنی دار (p<0/05) را در تعداد سلول های زنده در کشت سه بعدی (نانو داربستplla) در روز سوم و هفتم کشت در دوره کشت 7 روزه نسبت به تعداد سلول های زنده در کشت دو بعدی را نشان داد. نتایج این پژوهش نشان داد که نانو داربست پلی – ال– لاکتیک اسید تهیه شده دارای شرایط مناسب مکانیکی جهت پشتیبانی فیزیکی از سلول های کاشته شده بر روی آن می باشد. همچنین داربست دارای شرایط لازم برای استقرار، رشد و تکثیر سلول های مزانشیم بود . از طرفی نتایج این مطالعه نشان داد که ماده سیستئین قادر به تمایز سلول های مزانشیم به سلول های شبه عصبی است. به طوری که علاوه بر تغییر مورفولوژی سلول های مزانشیم مغز استخوان موش صحرایی به مورفولوژی سلول ها شبه عصبی قادر به افزایش بیان ژن های nestinو ?-tubulin iii که از نشانگرهای سلول های شبه عصبی هستند می باشد.