تاثیر کاهش وزن کوتاه مدت بر تستوسترون ،کورتیزول و شاخص های عملکردی کشتی گیران جوان

پژوهش حاضر به منظور بررسی آثار کاهش وزن کوتاه مدت بر تستوسترون تام وآزاد سرمی ، کورتیزول سرمی و شاخص های عملکردی کشتی گیران جوان شهرستان دورود انجام پذیرفت. نمونه های آماری شامل 14 نفر از کشتی گیران جوان با میانگین سنی 82/0 ± 07/18 سال ، میانگین قد 46/4 ± 07/172 سانتی متر ، وزن 44/8± 04/70 و شاخص توده بدنی 05/2 ± 21/23 که به صورت هدفمند انتخاب شدند. در این پژوهش غلظت تستوسترون آزاد و توتال سرمی ، کورتیزول سرمی و شاخص های عملکردی در دو مرحله مورد اندازه گیری قرار گرفت. مرحله اول نمونه گیری در اولین روز پژوهش و در ساعت 30/7 صبح و بصورت همزمان انجام گردید. با ده روزفاصله ازمرحله پیش آزمون ، مرحله دوم نمونه گیری در ساعت 30/7 صبح بصورت همزمان انجام گردید. آزمون های عملکردی پیش آزمون نیز روز قبل از نمونه گیری اول ، در ساعت 14 تا 15 عصر و بصورت همزمان انجام گردید. آزمون های عملکردی پس آزمون نیز بعد از نمونه گیری مرحله دوم و در ساعت 14 تا 15 عصر و بصورت همزمان انجام گردید. تجزیه و تحلیل های پژوهش با استفاده از روش خطی عمومی چند متغیره با اندازه گیری های مکرر انجام و نتایج بدست آمده در این پژوهش با سطح معنی داری 5 درصد گرفته شد. در این پژوهش مشخص شد که کاهش وزن کوتاه مدت بر تستوسترون تام و آزاد سرمی، کورتیزول سرمی، نسبت تستوسترون تام سرمی به کورتیزول و نسبت تستوسترون آزاد سرمی به کورتیزول سرمی تاثیر معنی داری دارد. در مورد شاخص ها عملکردی می توان گفت که کاهش وزن کوتاه مدت تاثیر معنی داری بر قدرت بالا تنه، آمادگی هوازی و چابکی ندارد.