ارزیابی تاثیر نحوه مسلح سازی با ژئوسینتتیک برکمانش جانبی ستون سنگی

در این پژوهش که بمنظور ارزیابی تاثیر الگوی مسلح سازی توسط ژئوگرید بر کمانش جانبی ستون سنگی و تغییرات کمی و کیفی کمانش ستون انجام شده است، با در نظر گرفتن سه حالت مسلح سازی و تحلیل توسط نرم افزار اجزاء محدود plaxis انجام شد. حالات مسلح سازی شامل تمام مسلح(full length)، مسلح شده موضعی(local) و مسلح شده ترکیبی (combined)، برای ارزیابی تغییرات حداکثرکمانش جانبی(lbm)، کاهش حداکثر کمانش (lbrm)، عمق کمانش جانبی حداکثر(dlbm) و طول ناحیه کمانش یافته(lbz) در ستون سنگی غیر مسلح (ordinary stone column) و مسلح شده (encased stone column)، انجام پذیرفت. برای مطالعه پارامتریک، متغییرهایی نظیر طول ستون سنگی (lsc)، قطر ستون سنگی (d)، زاویه اصطکاک داخلی مصالح ستون سنگی (s?) و مقاومت چسبندگی زهکشی نشده یا مقاومت برشی زهکشی نشده (cu) خاک رس ch اطرف ستون سنگی و همچنین سختی محوری ژئوگرید (j)، نحوه آرایش طولی ژئوگرید (geogrid length pattern) و نحوه آرایش سختی ژئوگرید (geogrid stiffness pattern) برای ستون سنگی مسلح (esc) در نظر گرفته شده اند.نتایج تحلیلها نشان می دهند، افزایش سختی محوری ژئوگرید(j) تاثیر قابل توجهی بر افزایش ظرفیت باربری و lbrm ستون سنگی مسلح داشته و ظرفیت باربری ستون مسلح با سختی محوری کمتر، بمیزان بیشتری تحت تاثیر cu اطراف است. همچنین کاربرد مسلح سازی ترکیبی نسبت به تمام مسلح و موضعی، باعث انتقال عمق کمانش جانبی حداکثر به عمقی معادل 25/2 برابر نسبت به حالت غیر مسلح شده و منجر به مسلح سازی بهینه از لحاظ مصرف مسلح کننده می گردد. بعلاوه تغییر در الگوی آرایش ژئوگرید در عمق(glp)، تأثیر بیشتری بر روی lbrm ستون سنگی محصور در خاک نرم داشته و هر چه خاک سخت تر باشد، تغییر در (glp) و الگوی آرایش سختی ژئوگرید در عمق ستون سنگی (gsp) اختلاف کمتری را در تغییر از حالت ترکیبی نسبت به حالت موضعی در lbrm ایجاد می کند.