ارزیابی رفتاری اثرات ?-استرادیول بر فشار روانی پس از سانحه (ptsd) در موش صحرایی نر و ماده اوارکتومی

فشار روانی پس از سانحه (ptsd) نوعی اختلال روانی است که در پی مواجهه با سوانح شدید بروز می کند. هدف مطالعه حاضر در ابتدا القاء ptsd در موش صحرایی نر و ماده اوارکتومی و در ادامه بررسی اثرات ?-استرادیول بر پاسخ های رفتاری ناشی از ایجاد بیماری در حیوانات است. برای القاء ptsd از مدل تک استرس طولانی مدت (sps) که خود شامل سه مرحله قرارگیری در مقید کننده به مدت 2 ساعت، شنای اجباری به مدت 20 دقیقه و بی هوشی با اتر است استفاده شد. 24 ساعت پس از آن حیوانات در دستگاه ترس شرطی قرار گرفته و دو شوک الکتریکی دریافت کردند. یک، دو و سه هفته پس از آموزش حیوانات مجدداً در دستگاه (زمینه a) قرار گرفته و بدون دریافت شوک پاسخ ترس شرطی در مدت سه دقیقه سنجیده شد. افزایش میزان بی حرکتی نسبت به گروه کنترل نشان دهنده تشکیل حافظه ی ترومایی در حیوانات است. 2 ساعت پس از تست مذکور، حیوانات در همان دستگاه اما با شرایط متفاوت (زمینه b) قرار گرفتند و به مدت سه دقیقه صوتی به شدت db 80 و فرکانس khz 9 را دریافت کردند. میزان بی حرکتی حیوانات در مدت هفت دقیقه تست مذکور که شاخصی از تشکیل حافظه ی غیر ترومایی و یا پاسخ ترس حساس شده است ارزیابی شد. تزریق ?-استرادیول با دوز های g/kg? 45، 90 و 180 یا روغن کنجد بلافاصله پس از شوک و 2 ساعت قبل از تست دو و سه انجام شد. یافته های این تحقیق نشان داد: (1) مدل sps منجر به شکل گیری حافظه ی ترومایی و غیر ترومایی در حیوان نر و ماده اوارکتومی می شود. (2) تزریق زیر جلدی ?-استرادیول با دوز g/kg? 90 در حیوان نر و با کلیه دوز ها در حیوان ماده اوارکتومی، پاسخ های رفتاری ناشی از القاء ptsd را تعدیل می کند. ?-استرادیول می تواند نقش درمانی در اختلالات روانی ناشی از حوادث ترومایی را داشته باشد. واژگان کلیدی: اختلال فشار روانی پس از سانحه، تک استرس طولانی مدت، ?-استرادیول، موش صحرائی