معاد جسمانی از دیدگاه متکلمان (شیعه،معتزله،اشاعره)

معاد واعتقاد به زندگی جاوید از اصول اسلام می باشد وهیچ مسلمانی این اصل مهم را نمی تواند انکار کند.تمام دانشمندان در اصل معاد اتفاق دارند اما در کیفیت آن اختلافاتی وجود دارد ومهمترین اختلافات در این زمینه به جسمانی وروحانی بودن معاد برمی گردد، اما اختلافاتی در باب کیفیت معاد وجود دارد واین اختلافات وتمایزات در باب کیفیت معاد ناشی از تمایز واختلاف متکلمان وفیلسوفان در باب حقیقت انسان می باشد. متکلمان برای توجیه وجود بدن به دو رآی عمده که یکی اعاده معدوم ودیگری اجزای اصلیه می باشد در این پایان نامه در فصل اول درباب کلیات معاد پرداخته می شود ودر فصل دوم در باب اعاده معدوم می پردازیم که در ابتدا تفاوت معدوم از دیدگاه متکلمان بررسی می شود وبه این نتیجه می رسد که اعاده معدوم را کسانی که جایز می دانند بر دو دیدگاه قائل بودند: معدوم، نیستی محض است ودیدگاه دیگر از معدوم نیستی محض نمی دانند و به پراکندگی اجزاءقائل می باشند. یکی از مباحث مهمی که در این فصل بیان می شود آن است که آیا متکلمان به عینیت این بدن در قیامت قائل هستند یا به مثلیت این بدن؛ یعنی آیا عین این بدن باید در قیامت محشور شود یا مثل آن هم محشور شود کافی است که به صورت مفصل پرداخته می شود وآراءمتکلمان در این مسئله در این فصل پرداخته می شود.ودر انتها این فصل آراءموافق ومخالف اعاده معدوم را می پردازیم.در فصل سوم که درباب دیدگاه دیگری درباب کیفیت معاد جسمانی که اجزای اصلیه است، می پردازیم.ودر این فصل درباب روایاتی که متکلمان درباب اجزای اصلیه به آن تمسک جسته اند که یکی عجب الذنب ودیگری طینت می باشدکه به طور مفصل در این باب پرداخته می شود.ودر پایان این فصل انتقاداتی در اجزای اصلیه بیان شده که به آن می پردازیم.در فصل چهارم درباب نظراتی متفاوت در کیفیت معاد جسمانی است که رأی غزالی ،رأی علامه طباطبایی،رأی ملاصدرا، رأی علم جدید که این آراء با اعاده معدوم واجزای اصلیه متفاوت است.وفصل پنجم این پایان نامه به شبهات معاد جسمانی از قبیل: شبهه آکل ومأکول، اعاده معدوم،عدم گنجایش حشر بدن های غیر متناهی در جرم محدود زمین، لزوم مکان برای بهشت وجهنم،تناسخ، غرض خداوند از اعاده انسانهاوپاسخ آنها پرداخته می شود.