جتماعیات در آثار منثور و منظوم جبران خلیل جبر ان

اجتماعیات همان استخراج مضامین و موضوعات اجتماعی در آثار نویسندگان است. جبران خلیل جبران از کسانی بود که در مسائل سیاسی و اجتماعی تامل ویژه ای داشت. بی گمان، آشفتگی اوضاع اجتماعی و عواملی دیگر موجب شد که درد-مندانه به آن چه بر مردم می گذرد بیندیشد و دست کم در آثار خود از جمله النبی و ارواح المتمرده ضمن زشت شمردن شیوه های حکومتی ظالمانه، الگویی مناسب ارائه دهد که در صورت تحقق آن سعادت دنیا و آخرت مردم تامین گردد. از بررسی های انجام شده در این پژوهش دریافتیم که وی به عنوان مدافع حقوق زن، نخستین ادیب مهجری است که به کرامت و ارزش های وجودی زن توجه نمود و نگاه مادی و شهوت آمیز زن را به نگاهی انسانی مبدل نمود و هم چنین خانواده را عامل تحول در جامعه و مانع انحرافات می داند و در کنار انزجار وی از آداب و رسوم زمانه اش، دین را به عنوان یک رابطه ی آزاد میان انسان و خدا به دور از شریعت ها و تقالید می داند. کشیش زمانه ی جبران خلاف کتاب مقدس رفتار می کند در نتیجه وی از مردم خواستار است که نگاه منتقدانه به کشیش داشته باشند. در ادامه ی این موضوعات، عیوب اجتماعی را پیش می کشد از جمله این عیوب فقر، جهل، استعمار، استثمار و نبود آزادی است. وی فقر را همتای عدل و داد می بیند که با وجود سختی هایش دید انسان را نسبت به خداوند بینا تر می-کند و عزت نفس را در انسان جلوه گر می نماید و جهل را مادر و منشا تمام بدبختی ها می داند و معتقد است اگر مردم هوشیار و آگاه باشند هیچ نیرویی هر چند قدرت مند باشند توان حکم رانی بر آن ها را ندارند و از وی به عنوان مردی خود ساخته معتقد است تنها با انقلاب گری می توان جلوی استعمار گران زور گو را گرفته و هم چنین خواستار مذهبی است که انسان ها را اسیر و برده نسازد و در پایان همه ی این عیوب را موانع آزادی می داند و معتقد است تا انسان به آزادی و آزاد منشی نرسد و از اسارت نادانی و گمراهی آزاد نشود به هیچ کمالی نمی رسد.