روند تحولی اعتماد سیاسی در جمهوری اسلامی ایران (دو دهه ی اول)

چکیده: پژوهش پیش رو به بررسی اعتماد سیاسی و روند تحولی آن در جمهوری اسلامی طی دو دهه ی اول انقلاب (1368-1357) – (1376-1368) پرداخته است. اعتماد سیاسی در این پژوهش با توجه به مولفه های مقایسه ی مشارکت مردم در انتخابات طی دو دهه ی اول، مقایسه ی نوع نگرش و پایگاه اجتماعی نخبگان سیاسی طی دو دهه ی اول، وضعیت اقتصادی و نحوه ی تعامل دولت و مردم به لحاظ اقتصادی، همچنین نوع مشارکت مردم (داوطلبانه: همچون جهاد سازندگی در دهه ی اول و آگاهانه و منفعت طلبانه: همچون مشارکت در سازمانهای غیر دولتی و احزاب سیاسی) و تغییرات نگرش مردم طی این دو دهه؛ سنجیده شده که در نهایت بر اساس روش تحلیلی به این نتیجه گیری رسیدیم که بر اساس میزان مشارکت بالای مردم در انتخابات مختلف و نوع داوطلبانه بودن مشارکت آنها ، همچنین تلاش دولت در جهت عدالت اجتماعی در حوزه ی اقتصاد، وجود نخبگان و شخصیتهای سیاسی و مذهبی از طبقات پائین و مورد اعتماد مردم مانند امام خمینی (ره) و دیگران، جنگ تحمیلی و شرایط برخاسته ی از جنگ و... ، در دهه ی اول اعتماد سیاسی نسبت به دهه ی دوم بالاتر بوده که نوع حصول این اعتماد نیز به نسبت دهه ی دوم نیز برای حکومت کمی آسانتر بوده است. واژگان کلیدی: اعتماد سیاسی، انقلاب اسلامی، دهه ی اول و دوم، مشارکت سیاسی، مردم؛