بررسی نظریات آیت الله خویی در باب دیه اعضاء و تطبیق آن با قانون مجازات اسلامی

چکیده در این پایان نامه بررسی نظریات آیت الله خویی در باب دیه اعضاء «بااتکا به کتاب مبانی تکملهالمنهاج»و تطبیق آن با قانون مجازات اسلامی صورت می گیرد و تلاش می شود تا نظرات این فقیه بزرگوار در باب دیه اعضاء مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد و ضمن تطبیق آن با قانون مجازات اسلامی، نکات اشتراک و اختلاف آن ها را روشن نماید. در بسیاری از موارد بین نظریات آیت الله خویی و قانون مجازات اسلامی توافق وجود دارد از جمله دیه موی ابروها، دیه قطع کل بینی، و دیه ازبین بردن مجموع دندان ها، اما در مواردی نیز بین نظریات ایشان و قانون مجازات اختلاف وجود دارد برای مثال قانون مجازات اسلامی در ماده«402» مقرر می دارد«هرگاه جنایتی موجب لال شدن گردد ودیه کامل ازجانی گرفته شود ودوباره زبان به حالت اول برگردد وسالم شود ،دیه مسترد خواهد شد» اما مرحوم خویی در این موضوع قائل به تفصیل بوده و می گوید:اگر بازگشت زبان کاشف از این باشد که از بین رفتن قدرت تکلم عارضی بوده باشد دیه گرفته شده مستردمی گردد، ولی اگر کاشف از این باشد که از بین رفتن قدرت تکلم واقعی بوده باشد نباید دیه گرفته شده مسترد گردد. از موارد اختلافی دیگر ماده«433» قانون مجازات اسلامی می باشد زیرادراین ماده به پیروی از قول مشهور فقهای امامیه آمده است: «قطع تمام نخاع دیه کامل دارد وقطع بعضی ازآن به نسبت مساحت خواهد بود» اما مرحوم خویی با این بیان که نخاع داخل دراعضایی است که شرعاً دیه ای برای آن تعیین نشده است،قائل به ارش می باشد. کلمات کلیدی:دیه، جانی، جنایت ، قطع،اعضاء