مطالعه خطر پذیری لرزه ای قاب های خمشی بتن مسلح کوتاه با شکل پذیری معمولی و متوسط طراحی شده بر اساس آیین نامه زلزله ایران در حوزه نزدیک زلزله

با توجه به اینکه مطالعات به چند بخش مختلف تقسیم بندی شده، ابتدا نتایج اصلی مطالعات بیان شده و سپس به بیان نتایج بخش های دیگر پرداخته می شود. با توجه به هدف اصلی مطالعات که تعیین ایمنی سازه های کوتاه در حوزه نزدیک است، نتایج نشان می دهد که در حوزه نزدیک نسبت به سازه های مشابه در حوزه دور برای قاب های دو طبقه احتمال خرابی کمتر و برای قاب های سه طبقه به دلیل اینکه پریود سازه افزایش می یابد احتمال خرابی بیشتر می شود که این نتیجه نشان می دهد که در آیین نامه ایران برای سازه های متوسط و بلند لازم است تا حاشیه ایمنی سازه ها در حوزه نزدیک و دور یکسان شود. دیگر نتایج مستخرج بطور خلاصه عبارتند از: 1) در خصوص انتخاب رکوردها، نتایج حاصل نشان می دهد که انتخاب رکورد ها بر رفتار دینامیکی غیرخطی سازه ها تاثیر بسزایی داشته و نهایتا در محاسبه منحنی های شکنندکی تاثیر گزار می باشد. مشاهده شده است که رفتار سازه ها در رکورد های حوزه نزدیک با زمان اعمال نیروی کم یا به اصطلاح ضربه ای بسیار متفاوت تر از رکورد های با زمان اعمال نیروی بیشتر است.2) در خصوص تاثیر نحوه مقیاس رکورد ها، نتایج حاصل نشان می دهد که مقیاس کردن رکوردها به روش متفاوت تاثیر قابل ملاحظه ای روی رفتار احتمالاتی قاب ها دارد. در صورتی که از رکوردهایی که به روش آیین نامه 2800 مقیاس شده اند جهت تحلیل دینامیکی استفاده گردد خطرپذیری لرزه ای قاب نسبت به استفاده از رکوردهای مقیاس شده به روش حوزه زمان بیشتر می باشد. همچنین تابع شکنندگی حاصل از رکوردهای مقیاس شده به روش 2800 به مقادیر دیگر مراجع نزدیکتر می باشد و در نتیجه این روش می تواند مناسبتر در نظر گرفته شود.3) نتایج مربوط به مقایسه رفتار احتمالاتی قاب-های دو و سه طبقه با شکل پذیری متوسط نشان می دهد احتمال خرابی کامل در قاب دوطبقه بیشتر از سه طبقه می باشد. در حالی که برای قاب های با شکل پذیری معمولی این نتیجه برعکس شده و احتمال خرابی کامل در قاب دوطبقه کمتر از سه طبقه می باشد که دلیل آن این است که چون شکل پذیری قاب کم است و سازه نمی-تواند به مقدار زیادی وارد ناحیه غیرخطی گردد، زمانی که پریود سازه افزایش یافته اثرات تشدید پالس حوزه نزدیک بیشتر شده حوزه نزدیک بیشتر شده و در نتیجه احتمال خرابی بیشتر می گردد. 4) مقایسه منحنی های شکنندگی و احتمال خرابی قاب های با شکل-پذیری متوسط و معمولی نشان می دهد که احتمال خرابی در قاب متوسط بیشتر از قاب معمولی است. این امر به این دلیل است که در قاب های کوتاه شکل پذیری تاثیر زیادی روی احتمال خرابی نداشته و بیشتر عامل تعیین کننده مقاومت می باشد. در قاب های معمولی به دلیل مقاومت و سختی بیشتر اعضا نسبت به قاب با شکل پذیری متوسط به دلیل کاهش ضریب رفتار آن در طراحی، خطرپذیری لرزه ای کمتر شده است. 5) نتایج مطالعاتی که در زمینه تاثیر انتخاب آستانه خرابی روی منحنی-های شکنندگی قاب های با شکل پذیری متوسط که بر حسب مقادیر حالات حدی خرابی در سه سطح متوسط، بالا و بین متوسط و بالای آیین نامه انجام شده است نشان می دهد که اگر منحنی های شکنندگی این قاب ها بر اساس سطح بالا و بین متوسط و بالای آیین نامه محاسبه گردد، پارامترهای توزیع لگاریتمی نرمال آن به مقادیر دیگر مراجع نزدیکتر است.