ارزیابی رابطه برنامه ریزی راهبردی با انعطاف پذیری موسسات آموزش عالی مطالعه موردی دانشگاه شهیدبهشتی

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی رابطه برنامه ریزی راهبردی با انعطاف پذیری موسسات آموزش عالی به اجرا درآمد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه مدیران، اعضای هیات علمی و کارشناسان متولی برنامه ریزی راهبردی دانشگاه شهید بهشتی تشکیل دادند. به منظور گردآوری اطلاعات از ابزار پرسشنامه و جهت تحلیل داده ها از مدل معادلات ساختاری به روش حداقل مربعات جزئی،آزمون t و ضریب همبستگی و رگرسیون استفاده گردید. براساس یافته های پژوهش برنامه ریزی راهبردی بر انعطاف پذیری، و انعطاف پذیری بر عملکرد اثر مثبت و معناداری داشته و نقش واسطه ای انعطاف پذیری در ارتباط مابین برنامه ریزی راهبردی و عملکرد مورد تایید قرار گرفت.همچنین انعطاف پذیری پژوهشی بر عملکرد مالی و ابعاد انعطاف پذیری ساختاری و انعطاف پذیری تکنولوژیکی بر عملکرد غیرمالی تاثیر مثبت و معناداری دارند.اما نتایج حاصل از بررسی ارتباط انعطاف پذیری آموزشی و مالی بر عملکرد مالی و نیز ارتباط عملکرد غیرمالی با عملکرد مالی از تفاوت معناداری برخوردار بوده و رابطه مثبت و معناداری ندارند. براین اساس برنامه ریزی راهبردی دانشگاه شهید بهشتی موجب افزایش انعطاف پذیری و در نهایت بهبود عملکرد آن گردیده است.