بررسی رابطه میان سطح فراموشی سازمانی و میزان شکاف های دانشی (مطالعه ی:سازمان جهاد دانگشگاهی استان هرمزگان)

فراموشی سازمانی مفهومی نوظهور در مدیریت دانش است که بر اساس نتایج پژوهش های انجام شده توسط محققان مختلف می تواند اثر زیادی بر مزیت رقابتی سازمانهای دانش محور داشته باشد. دو رویکرد عمده فراموشی سازمانی را می توان آگاهانه یا نا آگاهانه بودن آن در نظر گرفت، که فراموشی آگاهانه فرایندی هدفمند و برنامه ریزی شده می باشد که مدیر دانش برای حذف داده ها، اطلاعات, مهارت ها و روش های نامفید سازمان استفاده می نماید؛ و این امر موجب خالی شدن بخشی از حافظه سازمانی خواهد شد. در رویکردی دیگر نوع دانش حذف شده در فرایند فراموشی مورد توجه قرار گرفته است، که می تواند دانش موجود و در دسترس و یا دانش جدید باشد. بر اساس مدل مدیریت دانش استیو هالس لازمه یادگیری سازمانی، حذف دانش زائد می باشد. شکاف های دانشی نیز در مفهوم فاصله میان دانش واقعی مورد نیاز برای کسب مزیت رقابتی در سازمان و دانش کسب شده توسط سازمان تعریف شده است، که یکی از راه های کاهش یا حذف آن، کسب دانش جدید و مفید و یا شاید حذف دانش غیر مفید در سازمان باشد. جهت بررسی رابطه میان شکاف دانشی و فراموشی سازمانی این پژوهش در سازمان جهاد دانشگاهی استان هرمزگان واقع در بندرعباس انجام شده است. برای به دست آوردن داده ها از دو پرسشنامه فراموشی آگاهانه دانشی و شکاف های دانشی لین و تسنگ استفاده شده است، پس از آن از طریق آزمون همبستگی پیرسون و استفاده از نرم افزار spss19 سوالات تحقیق بررسی شده است؛ که نتایج آن رابطه معنادار میان فراموشی سازمانی هدفمند دانش موجود را با شکاف های اول و دوم و پنجم دانشی و رابطه معنادار میان فراموشی هدفمند دانش جدید را با شکاف های دوم و سوم و چهارم و پنجم دانشی تایید نموده است.