تاثیر قدرت بذر بر جنبه های بیوشیمیایی جوانه زنی لوبیا

به منظور مطالعه اثر شدت فرسودگی و انواع پیش تیمار بذر بر روی بذور لوبیای چیتی رقم خمین، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح فرسودگی بذر (شاهد، 90 و 80 درصد جوانه زنی) و پرایمینگ بذر (شاهد، هیدرو، اسمو، هورمون و هالوپرایمینگ) بود. به منظور ایجاد بذور با سطوح قدرت متفاوت یک آزمایش مقدماتی در دمای 40 درجه سانتی گراد به مدت 24 روز جهت تعیین سطوح مناسب فرسودگی اجرا گردید. نتایج نشان داد که اثر متقابل فرسودگی و پرایمینگ بر همه صفات فیزیولوژیک گیاهچه معنی دار بود. بیشترین درصد جوانه زنی از تیمار اسموپرایمینگ و بدون فرسودگی به دست آمد، ولی با شاهد تفاوت معنی داری نداشت. تیمار هالوپرایمینگ با سطح فرسودگی سوم بیشترین مقدار هدایت الکتریکی را نشان داد. با افزایش فرسودگی بذر، از میزان پروتئین کل کاسته شد ولی، تیمار پرایمینگ توانست میزان پروتئین را تا حدودی افزایش دهد. بررسی آنزیم های آنتی اکسیدانت حاصل از گیاهچه لوبیا نشان داد که فعالیت همه آنزیم ها با افزایش میزان فرسودگی کاهش یافته است. ولی، تیمارهای پرایمینگ تا حدود زیادی توانست فعالیت آنزیم ها نسبت به شاهد را افزایش دهد. نتایج کلی آزمایش بیانگر آن است که پرایمینگ بذور لوبیا به طور غیر مستقیم موجب افزایش قدرت بذر می شود و از طریق افزایش سرعت جوانه زنی می تواند موجب بهبود استقرار گیاهچه در مزرعه شود.